गौरीनंदना विघ्ननाशना, नमिते चरणाला ॥
नेइ माहेराला नेइ० ॥धृ०॥
आनंद पिता शांती माता, यांची मी बाला ॥
भाव बंधू भक्ती भगिनी ऐशी ही अबला ॥
मम इतिहासा ऐके आता सांगतसे तुजला ॥चाल॥
तारी दुहितेला, तारी कन्येला ॥
गौरिनंदना, विघ्ननाशना नमिते चरणाला ॥१॥
प्रपंच श्वशुर हा व्यर्थ गांजितो काय करू याला ॥
इकडुनि तिकडे घिरट्या घेता, जीव बहु दमला ॥
लक्ष चौर्याशी फेरे फिरुनी शिणभागचि झाला ॥चाल॥
रक्षी दीनाला ॥ रक्षी दासीला ॥गौरि०॥२॥
क्रोधदिराने अवघा बारे सत्यनाश केला ॥
मन्मथ माझ्या सर्वांगाशी झोंबू लागला ॥
अंधकार तो अज्ञानाचा हटवादी झाला ॥चाल॥
प्रगटवि तेजाला, दाखवि स्वरुपाला ॥गौ०॥३॥
किती कपटी ही दुष्टवासना नणंद हो झाली ॥
दुर्बुद्धि सासुला कशी ही शिकवू लागली ॥
मायलेकिंनी मिळुनी मजला भ्रांतिष्ट केली ॥चाल॥
जीव दमुनि गेला ॥ भ्रांतिष्ट झाला ॥गौरि०॥४॥
सोसेना मज जाचणूक ही शरण तुला आले ॥
सिंहासनि तव स्वरुप पाहुनी मन तल्लिन झाले ॥
मुगुट मस्तकी शूर्पकर्णी कुंडल धरियेले ॥चाल॥
दे तु ध्यानाला, ह्रदयी पान्ह्याला ॥गौरि० ॥५॥
सर्वांगा शेंदूर चर्चिला पीतांबर पिवळा ॥
कटी कसोनी गळा शोभती मौक्तिकमणिमाळा ॥
पाशांकुश करि चंद्रकोरसम चंदन भाळाला ॥चाल॥
मुषकावरि बसला, नेपुर पदकमला ॥गौरि० ॥६॥
माणिकमणिपरि नयन शोभती वक्रतुंड तुजला ॥
एकदंत लंबोदर म्हणती दाक्षायणी बाळा ॥
शमि दूर्वांकूर वाहती रक्तकुसुममाला ॥चाल॥
भक्षि मोदकाला, मी पयामृताला ॥गौरि०॥७॥
अष्टनायकासहित विनायक का मजवरि रुसला ॥
संकट माझे पाहुनि कैसे स्वस्थ तुम्ही बसला ॥
विघ्नहरा हे भक्त गर्जती पाळ बिद्रा आपुल्या ॥चाल॥
पाव पाव मजला, धावा मांडियला ॥गौरि०॥८॥
चपलेसम ती ब्रह्मकुमारी वामांकी बैसे ॥
मयुरवाहिनी देवि शारदा दक्षिणेस ऐसे ॥
ऋद्धी सिद्धी चामर धरिती गजवदनासरसे ॥चाल॥
पाहुनि स्वरुपाला ॥ लागे पदकमला ॥गौरि०॥९॥
रूप साजिरे ध्यान गोजिरे मन रमले पायी ॥
काया वाचा मने शरण तुज ही कृष्णाबाई ॥
बुडत असे मी भव डोही बा पैल तिरा नेई ॥
तारी दुहितेला, तारी कन्येला ॥गौरि०॥१०॥