भजन - ७१
येशिल ना शेवती तू, गुरुराया ! धावुनी ।
जव नेती ओढुनीया, मम प्राणा काढुनी ॥धृ॥
मरण्याचे संकटाला, नच कोणी आपुले ।
देशिल ना साथ तै तू, शिरि धरुनी कर भले ॥१॥
जन म्हणती-'लवकरी या, काढा ना आतुनी' ।
मग रचती ना चिता या, देहासी निजवुनी ॥२॥
कुणि म्हणती-'ठीक झाले, काळाने ओढला' ।
म्हणशील ना-'मीच नेला, माझा हा तान्हुला' ॥३॥
तुकड्याची प्रेम-भक्ती, भोळी चहुबाजुंनी ।
परि अंती ध्यान लागो, तव स्मरणी रंगुनी ॥४॥
भजन - ७२
श्रीहरिच्या प्रेमळांनो ! घ्या पदरी बालका ।
जरि पापी भ्रष्ट कर्मी, अज्ञानी होइ का ॥धृ॥
प्रभु तुमच्या ओळखीने, दीनासी भेटतो ।
तुमचीया एक बोले, कार्यासी कष्टतो ॥१॥
अति चिंता लागलीसे, जिवाभावापासुनी ।
प्रभु भेटो, रूप दावो, ही आशा मन्मनी ॥२॥
नच डोळे त्याविना हे, राहताती शांतसे ।
तुकड्याची हाक घ्या हो ! मज काही ना सुचे ॥३॥
भजन - ७३
मंजुळ हा नाद आला, कोठोनी बंसिचा ।
पहायासी कृष्ण ! झाला जिव वेडा आमुचा ॥धृ॥
कुणि सांगा मार्गियांनो ! दिसला तो का कुणा ?
त्याविण या लोकि झालो, दुबळासा मी सुना ॥१॥
दचकोनी उठविताना, स्वप्नचिसा भेटला ।
झणि पाहो परि न भासे, ऎसा का करि भला ? ॥२॥
अजुनी ना विसरला तो, खेळवणे आपुले ।
अम्हि दुःखी बहुत त्याने, का ना हे जाणले ? ॥३॥
मज वाटे भेट द्याया, लपुनी तो येतसे ।
तुकड्याची हाक कानी, लांबुनिया घेतसे ॥४॥
भजन - ७४
रमशील ना हरी ! तू भक्तिच्या सुमंदिरी ।
तुज कमल-दली, नेत्रांजलि, न्हाणि अंतरी ॥धृ॥
ही भाव-भक्तिची सुमने, माळ वाहि मी ।
बहु सत्वशील वृत्ति तुझ्या, पाऊली धरी ॥१॥
पद-पूजना करूनि, दीप 'सोहं' जाळुनी ।
तुज वरुनि फिरविताच 'मी-तू' भाव हा हरी ॥२॥
हे उरु न देइ देह-धर्म, आपुलेपणा ।
तुकड्याचि हाक घे सख्या ! ही आस कर पुरी ॥३॥
भजन - ७५
मशि बोल तरी बोल जरा, रुक्मिणी-वरा !
मन रंगु दे पदरी घे सख्या ! दीन-उध्दरा ! ॥धृ॥
भव-दुःख हे अती कठीण, पार ना मिळे ।
तव भक्तिसुखे चित्त सख्या ! सुखवु दे वरा ॥१॥
अति ज्वाल षडविकार महा, अग्निच्य परी ।
मज ओढतील क्षण न तुझी, दृष्टि श्रीधरा ! ॥२॥
जनि पाहता तुझ्याविणे, नच शांति ये जिवा ।
बघु सांग तरी काय कुठे, कुणाचिया घरा ? ॥३॥
नच तीर्थ शांति दे, न मंदिरे, मढी कुणी ।
तुकड्याचि हाक घेइ, भेटि देइ पामरा ॥४॥