उत्तरभागः - अध्यायः ४३

सनत्कुमार उवाच ॥
लोकपालाष्टकं दिव्यं साक्षात्परमदुर्लभम् ॥
सर्वसंपत्करं गुह्यं परक्रविनाशनम् ॥१॥

स्वदेशरक्षणं दिव्यं गजवाजिविवर्धनम् ॥
पुत्र वृद्धिकरं पुण्यं गोब्राह्मणहितावहम् ॥२॥

पूर्वोक्तदेशकाले तु वेदिकोपरिमंडले ॥
मध्ये शिवं समभ्यर्च्य यथानायायं यथाक्रमम् ॥३॥

दिग्विदिक्षु प्रकर्तव्यं स्थंडिलं वालुकामयम् ॥
अष्टौ विप्रान्समभ्यर्च्य वेदवेदांगपारगान् ॥४॥

जितेंद्रियान्कुलोद्भूतान्सर्वलक्षणसंयुतान् ॥
शिवाभिमुखमासीनाऽनाहतेष्वंबरेषु च ॥५॥

वस्त्रैराभरणैर्दिव्यैर्लोकपालकमंत्रकैः ॥
गंधपुष्पैः सुधूपैश्च ब्राह्मणानर्चयेत्क्रमात् ॥६॥

पूर्वतो होमयेदग्नौ लोकपालकमंत्रकैः ॥
समिद्धृताभ्यां होतव्यमग्निकार्यं क्रमेण वा ॥७॥

एवं हुत्वा विधानेन आचार्यः शिववत्सलः ॥
यजमानं समाहूय सर्वाभरमभूषितान् ॥८॥

तेन तान्पूजयित्वाथ द्विजोभ्यो दापयेद्धनम् ॥
पृथक्पृथक्तन्मंत्रैश्च दशनिष्कं च भूषणम् ॥९॥

दशनीष्केण कर्तव्यमासनं केवलं पृथक् ॥
स्नपनं तत्र कर्तव्यं शिवस्य विधिपूर्वकम् ॥१०॥

दक्षिणा च प्रदातव्या यथाविभविस्तरम् ॥
एवं यः कुरुते दानं लोकेशानां तु भक्तितः ॥
लोकेशानां चिरं स्थित्वा सार्वभौमौ भवेद्बुधः ॥११॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे उत्तरभागे त्रिचत्वारिंशोऽध्यायः ॥४३॥