हिरवाळ गडे ही हिरवी - हिरवाळ गडे हिरवी, आकाश डौ...
बालकवी ऊर्फ त्र्यंबक बापूजी ठोंबरे (इ.स. १८९०-इ.स. १९१८) यांचा मराठीतील सर्वश्रेष्ठ निसर्गकवी म्हणून यथार्थ गौरव केला जातो.
हिरवाळ गडे हिरवी, आकाश डौल वर मिरवी
रानाचि रोशना गिरवी, हिरवी राई -
चल तेथ साजणी चल जाऊं लवलाही. १
पाव्यामधिं भरलें गाणें, न्हाणील सखीला त्यानें;
अस्मान भरुन नादानें, डोलत राही -
मग शुद्ध बुद्ध उरणार कशाची नाहीं २
तार्यापरि सुमनें फुललीं, त्यां कृष्ण कचांवर घाली;
मग रजनी वैभवशाली, दिसशिल पाही, ३
गुलरोशन पायाखाली, डोईवर हसती हसती वेली,
वनदेवी वैभवशाली, तसल्या ठायीं
वननिर्झर झुळुं झुळुं वाहिल तुझिया पायीं ४
खांद्यावर कुरळे केश, तव प्रीतिदेवि ते पाश
गुंफीन फुलांनी त्यास -
हृदयांतिल अस्फुट गीती. नयनामधि नाचुन जाती
ओठावर बोलहि येती;
ती द्दष्टि हिर्याची खाण; भिवयांची काय कमान ?
N/A
References : N/A
Last Updated : November 11, 2016
TOP