उपदेश - मुमुक्षूंस उपदेश ६ ते १०

६.
हरिकथा ऐकतां अनन्य पैं गोष्टी । निधान त्यां दृष्टी अंतरलें ॥१॥
घडी घडी प्रेम अंतरूम न द्यावें । सावधान व्हावें रामनामीं ॥२॥
यापरी स्वहितीं ठेवियलें लक्ष । ते पावती मोक्ष म्हणे नामा ॥३॥

७.
कासवीचे दृष्टी जें येईजे भेटी । तैं अमृताची वृष्टि घडे त्यासी ॥१॥
तैसें हें भजन श्रीरामा वें ध्यान । वाचे नारायण अमृत-मय ॥२॥
धन्य त्यावें कुळ सदां पैं सुफळ । दिननिशीं फळ रामनाम ॥३॥
नामा ह्मणे चोखट भक्त तो उत्तमू । वाचेसी सुगमु रामनाम ॥४॥

८.
कृष्णकथा सांग जेणें तुटे पांग । न लगें तुज-उद्वेग करणें कांहीं ॥१॥
समर्थ सोयरा राम हा निधान । जनीं जनार्दन एक ध्याईं ॥२॥
नाम हेंचि सार नाम हेंचि सार । तराल निर्धार श्रुति सांगे ॥३॥
नामा म्हणे उच्चार रामकृष्ण सार । तुटेल येरझार भवाब्धीची ॥४॥

९.
एकवेळ नयनीं पहावा । मग जाईजे भलत्या गांवा ॥१॥
आठवाल वेळोवेळां । विठोबा आहेरे जवळां ॥२॥
ह्लदयीं मांडू-नियां ठसा । नामा म्हणे केशव असा ॥३॥

१०.
रामनाम वाचे बोल । तया पुरुषा नाहीं मोल ॥१॥
धन्य तयाचें शरीर । बरे जना उपकार ॥२॥
ऋणियां तो तारी । विश्व व्यापक तो हरि ॥३॥
नामा म्हणे स्वामी । सुखें वसे अंतर्यामीं ॥४॥