(६४ )
तयायविभाषरे
भवन्ति । न चक्षुर्मनोभ्या, विपैयेन्द्रियसऋेपा ना-
चात् । स्पर्शनादीन्द्रियाणामुपकरणात्मकाना स्पर्णा
बाकारेण परिणनपुढलाना च य परस्पर सशक्लेपस्मा
व्पजनेत्पुच्यते । सोऽय चतुर्विघो व्यक्नाचग्रह
इति मिलित्याष्ट्रयिंगतिनिध मतिज्ञानम् । श्रुतज्ञाने
तु नारग्रहादपो भवन्ति ॥
मनिज्ञानापेक्षो
शাब्दसस्टृष्टार्थग्रहणयिशेष श्रुतज्ञानम् । तदनुरुलो-
पयोगोऽपि श्रुतम्। तथाक्षरानक्षरसञ्यममजि सम्य
यूमिन्यात्वमाननादिसपर्यवसिनापर्य रसितर्गमिरा
गमिकाद्वपविष्यानद्वमविष्टय्रुत मेदेन गहुरदेशविधम् ॥।
राच्ययाचकभायपुरस्कारेण
सज्ञाव्यजनल्बण्यन्यतमवत् श्रुतमक्षरश्रुतम् ।
यथा क्रमेण लिपिविशेष भाग्यमाणाकारादि', त्व-
टमनो निमित्तक श्रुतोपयोग । भावश्रुनहेतुरू-
नपसिनादिरनक्षर्रुतम्। समनस्कम्य श्रुत सजि-
श्रुतम् । तद्विपरीतमसजिश्रुतम्। मम्यग्दषटीना ्रुत
सम्पक श्रुतम् । मिव्याहष्टीना श्रुत मिथ्यात्यश्रुतम ।
आदिमच्ूत सादिधनम् । इद पर्यायायिकनयापे
क्षया । आदिुन्य श्रुतमनादिश्रुनम् । हृदन्तु द्व्पा-
थिकनयापेक्षया । अन्नवच्न मपर्यवसिनश्रुतम् ।
अनन्तवच्छूतमपर्ययसिनम् । इमेशीवि तथैव । भ्रायः