आभामीरुपणम्
(७७)
साभ्यहेत्वो' मत्व्ेऽपि घो यो वक्ता स स रागादि-
मानिति व्याप्त्यसिद्ध्या अनन्वयःः ॥
अनिल्यः शब्दः कार्यत्वात् घटवदित्यत्र अन्वय-
सहचारसत्त्वेऽप्यप्रदर्शनादप्रदर्शितान्वय' । तत्रैव
यदनित्य तत्कृतकं यथा पट इत्युक्तौ विपरीता-
न्वयः ।।
वैपर्म्यदृष्टान्नाभामोऽपि नवविध । असिद्ध-
माध्यमाघनोभयत्र्यतिरेकसदिग्धसाध्यमाधनोभ -
यच्यतिरेकाव्यतिरेकामदर्शितव्यकिरेकविपरीतव्य -
तिरेकभेदात् ॥
अनुमान भ्रम. प्रमाणत्वात् यो भ्रमो न भवति
स न भवति प्रमाण यथा स्वभज्ञानमिति इृष्टान्तः
स्वमज्ञाने भ्रमत्वनियृत्यसिद्ध्या अमिद्वसाध्यव्यति-
रेरुः । निर्विगल्पक प्रत्यक्ष प्रमाणत्वात् यन्न प्रत्यक्षं
न तत् प्रमाण यथानुभानमित्यत्रानुमानेऽ्प्रमाणत्वा-
सिद्ध्याऽमिद्धसाधनव्यतिरेकः । पटो नित्यानित्यः
मरचात् यो न नित्यानित्यः न स मन् यथा पट इनि
दृष्टान्तोऽमिदसाध्यमाधनोभयन्यतिरेका ॥
कपिलोऽ्सर्यज्ञ' अक्षणिकैकान्नवादित्वात् यत्वै-
वे तन्नय यथा युद्ध इति हृष्टान्नः मर्यज्रत्वस्य बुद्धे
संदिग्धतया सदिग्धसाध्यव्यतिरेक । चैत्रोऽग्राय-