( ९०)
तस्यन्यारयविभावरे
स्मिन् कोऽ्य प्राणीति विशेपानुह्लेरि ज्ञानम् । अनि
धिनानेककोटिविपयक सशय । सर्वथा कोटगॅंवि-
पयकाऽनध्यवसाय इत्यनयोभेदः । तथा अनवस्थि
नानेकाशाप्रकारके वस्तुनि अनवस्थितानेकाशप्रका-
रकत्पायगाहनात्सशय आरोपरूप| अनध्यवसा-
यस्य सशयविपर्ययात्मकारोपेण सहायधार्थपरिच्छे-
दकत्वसाम्यादारोपरूपत्यमुपचारवृत्या भाव्यम् ॥
इत्यारोपनिरूपणम्
श्रुतारयप्रमाणयोधिताशग्राहकोऽनिराकृतेतरा
शो वक्तुरभिम्रायविशेषो नय । यथार्थवस्त्यैरुदेश-
ग्राहकत्वान्नयस्य यथार्थनिर्णयत्वरूपपरमाणत्य ना
स्त्येन । अत एन च नाप्रमाणत्वम् । अपि तु प्रमाणा-
प्रमाणाभ्या मित्न ज्ञानान्तरमेव ॥
म च मैगमसङ्गहव्ययहारर्जुसूत्रव्दसमभिरू-
हैवम्भूतमेदात्सप्तविध ॥
आद्यास्त्रयो द्रव्यार्थिकनया परे चत्वार पर्या
यार्थिकनया । द्रव्यमात्रविपयकरत्वात्पर्यायमात्रवि-
पयकत्वाच । गुणाना पर्यायेऽन्नर्भाव । ऊरध्ध्यंतासा.
भान्यस्य द्वन्येऽन्त नौव , नियंक्रसामान्यस्य तु व्य
नपर्यायरूपस्य पर्यायेऽन्तर्माव । स्थूला काला
न्नस्ायिन शब्दाना सकेननियया व्यकजनपर्याया
इति प्रायचनिकर्ममिद्धि । अनो नाधिकनयशङ्का ॥