तूच कर्ता आणि करवीता, शरण तुला भगवंता, मीरे शरण तुला भगवंता ॥धृ॥
तुझीया श्वासे पान हालते, हर्षे तुझीया फुल फुलते, तेज झळाळत गगनही झुलते, रवि चंद्राचा तू निर्माता ॥१॥
सुख दुःखाची ऊन सावली, तुझीच जाणीव वेळोवेळी, तुझ्या कृपेच्या पंखाखाली, जिवदान ते मरता मिळता ॥२॥
देऊळ तूची तूच मूर्ती, तूच आरती पूजा भक्ती तूच असता माझी पुर्ती, मागायचे काय अनंता ॥३॥