प्रीति ना वसे कधींहि उंच त्या गडावरी,
उतर उतर ये-प्रीति हवि तरी !
रुचति खालच्याचि तिला मोकळ्या निळ्या दरी. ध्रु०
चंद्र एकलाच वरी
चांदण्या अनंत तरी
झुरति कोपर्यांत दुरी !
प्रीति काय ही खरी ? १
पक्ष पक्ष भेट दे न,
येतो तैं रागवून;
पडति फिक्या वक्त्र बघुन;
भीति त्यां भरे उरीं. २
घन राया, विमल झरे,
प्रीतिचीं इथेच घरें;
संचरे अदृश्य येथ
तृप्त देवि, अंतरीं. ३
नीरस ते वर महाल,
सरस या दर्या विशाल;
रक्तें ते लाल लाल,
विमल या दर्या परी. ४
कारंजें कृत्रिम वरि,
वारिपात येथ परी
झोकितो हिरे तुषारि,
प्रीतिवसति ही खरी. ५
वेश्यांचें गान वरी,
पक्षि गाति गोड सुरीं,
त्या नादें घुमति दरी,
उतर उतर सुंदरी. ६
हार जडचि तेथ तुला,
बाहु सजिव मी अपुला
अर्पिन सप्रेम गळां;
अधिक काय गे सरी ? ७