तुज खेळ वाटली प्रीति मना रे वेद्या,
हो अतां तरी खातरी ? जाशि वाटे त्या ? ध्रु०
हो झुंजुमुंजु ती कोठे जैं उशा
तार्यांस दाविं मी बोटें दश दिशा'
मिळतील, न वाटे खोटें- किति नशा !
कुणिकडे दडाले पुढें हिर्यांचे खडे नभांतुनि सार्या ? १
हो उषा प्रखर मध्यान्ह, कुठुनि समजाया ?
मृदु वसंत जैं आयूचा झळकला,
गुल्जारचि सर्व बगीचा भासला,
मग बहारचि गुलाबाचा देखिला.
रे, जरी भरारी पुरी मारिलिस तरी हाय तें वाया !
रखरखित उन्हाळा होय, उरति कांटे त्या. २
झळझळित हिरे ते डोळे पाहुनी
दोल्यांत सुखाच्या डोले मन मनीं,
उरिं धरिन म्हणे मन भोळें फणिमणी
भ्रम भरे अरेरे ! हिरे हलाहल खरें ! कुठुनि समजाया ?
पळ सुटे विकारा उग्र पाहतां सत्या. ३
चंचले विजे गे पोरी निर्दये,
केलीस मनाची चोरी निर्भये,
सरि दिसे गळां परि दोरी कळुनि ये.
हा ! परी कडाडुनि वरी प्रगटलिस खरी, ठार केलें या !
हा ! काय फायदा अतां कळुनि तुझि माया ? ४