Dictionaries | References

पोराचा कापला खवडा, तर न्हाव्याचा गेला लवडा

   
Script: Devanagari

पोराचा कापला खवडा, तर न्हाव्याचा गेला लवडा

   (अशिष्ट.) एकाचें दुःख दुसर्‍यास काय? पुढें पहा. तु०-देवळाची गेली घाट.

Related Words

पोराचा कापला खवडा, तर न्हाव्याचा गेला लवडा   पोराचा कापला खवडा तर न्हाव्याला काय दुःख?   खवडा   बालखोरा   ತೋವುಳಿ   गेला   വാടകപിടിക്കുക   लवडा   कापला   तर   कंगालाच्या घरीं कंगाल गेला   गळा कापला, खोकला मिटला (वारला गेला)   गरीबाला पडला दंड, तर न्यायाधिशाचा गेला लंड   आगरांत गेला आणि पांगारा आणला   बैल गेला न्‌ झोपा केला   सखाहि गेला न्‍ टकाहि गेला   चोराचा माल चोरीस गेला तर हाक ना बोंब   आयावचे गेला खेळूक, रांडेचे बाबडे गेलां जल्मजुगाकू   सोंग ना शास्तर, हागायले गेला मास्तर   लवडा दाखविणें   खवडा करणें   खवडा जिरविणें   बापचा बाप गेला, बोंबलतांना हात गेला   बापापरी बाप गेला, बोंबलतांना हातही गेला   बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी ओठ गेला   बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी हात गेला   बापापरी बाप गेला, शंख वाजवितां हात गेला   हूं तर भांडीं घांस तूं   काय गळतें, तर तोंड गळतें   रोहिणीनें गाळलें अंडें, मृगानें झाडली पाठ, तर पाऊस गेला दिवस तीनशें साठ   कां तर   वारा आला पाऊस गेला   कापला जाणे   पोटशूळ गेला, कपाळशूळ उठला   पाद गेला, बोचा आवळला   पडल्या कृत्तिका रोहिणी, तर मृत गेला शयनीं   कटना   दसर्‍यांतून वांचलों तर पुढें दिवाळी पाहावयाची   खाल्‍ले तर बाधतें, न खावें तर लंघतें   सुगवलें तर सूत, नाहीं तर जीवंत भूत   कातबोळाला गेला आणि बारशाला आला   उपरदवडा खांद्यावर लवडा   धरावें तर डसतें, सोडावें तर पळून जातें   गुण गेला पण वाण राहिला   बोल तर बोल, नाहीं तर हरभर्‍याचें फोल   साधली तर शिकार, नाहीं तर भिकार   धरतो तर डमतो, सोडतो तर पळतो   धरले तर चावतें, सोडले तर पळतें   धरले तर चावतें, सोडले तर बाघतें   मोडली तर काडी, फुटला तर डोळा   पावला तर देव, नाहीं तर धोंडा   मारावा तर वाघ, लुटावें तर अंबर   मारावा तर हत्ती व लुटावें तर भांडार   खवडा करून टाकणें   चव चवडा, डोक्‍याला खवडा   लागली तर शिकार, नाहीं तर भिकार   मानला तर देव, नाहीं तर दगड धोंडा   वस्तर्‍यानें कापला गळा आणि सुरीनें कापला मळा   गळा कापला तरी मुळा कापला असे ह्मणणारच   बोलावें तर बडबडया, न बोलावें तर मुका   धरला तर रोड्क, सोड्ला तर बोडका   पडला तर आंबा, नाहीं तर ओलटा   साधलें तर आपलें, फसलें तर लोकाचें   खावें तर बाधतें, टाकावें तर शापतें   अहो तर काहो   अरे तर करि   उगळला तर परमेश्र्वर, खंटला तर शनैश्र्वर   अरे तर कांरे, अहो तर कांहो   अरे तर कांरे, अहो तर कायहो   चालला तर गाडा, नाहीं तर खोडा   उडाला तर कावळा नि बुडाला तर बेडूक   हयातीचा दम असला तर   हला मला दिवस भला, धनी मेला तर बोडा गेला   उडी नाही तर बुडी   खाईल तर पिईल   गळा कापला, खोकला मिटला   गळा कापला, खोकला वारला   मारशील तर पुढें जाशील   कोण तर म्‍हणे कोपरा   पसीने से तर   सोक्ष नाहीं तर मोक्ष   स्वेदित   समुद्रांत गेला लुका, तों समुद्र झाला सुका   स्वर्गी गेला कपाळकरंटा, त्याला तेथून मिळाला फांटा   डोंगर महंमदाकडे नाही आला तर महंमद डोंगराकडे जाईल   તોર   زٮ۪ل   ساڑھی   नाकालागी कापूस धरला, हाबको केदनाचि उडून गेला   नवरा गेला गांवाला आणि बाईल गेली ख्यालीखुशालीला   देएंगे दिलाएंगे (और लवडा बतलाएंगे)   रंग झाला काळा, अझून नाहीं गेला वाळा   सखू पाठ घांसली तर घासूं पण खंडीचा तोटा कसा सोसूं   चाव केला, डोळा गेला   भर्ता गेला गांवाला अलंकार टांगले खुंटीला   उपकार केला, वायां गेला   कोंकणांतून देशावर गेला तरी पळसाला पानें तीनच   पळ गेला कोकणांत, तीन पानें चुकेनात   पळ गेला कोकणां, तीन पानें चुकेना   पळस कोठेंहि गेला तरी त्यास पानें तीनच   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP