प्रसंग सतरावा - मन तेजियास थोडी विश्रांति

आत्‍मा म्‍हणे हा तेजी धोपला । संग्राम करितां दमगीर जाला । उतरोन पाहिजे आसुदा केला। विशुद्ध कंठकमळी ॥२३५॥
आत्‍मा विशुद्धा आला मुरडोनी । तेजी बांधिला अधिष्‍ठानीं । बोध-गुळाची चांचणी । चारूनि सावचित केला ॥२३६॥
बत्तिस पळें एकविस दिवस । ठाणबंदीं बांधिलें तेजियास । सुख वाटे राउता तेजियास । कंटाळा सोडूनियां ॥२३७॥
निम तंग करूनि जीन वोढिला । मागुता आतमा तेजियावरी स्‍वार जाला । ऊर्ध्वं गड न्याहाळूं लागला । विहंगम तेजी थरके ॥२३८॥