केले सुख सोहोळे मायबापानी लग्नाचे ।
तुमच्या पदरी मल्हारे बांधिले राज हौश्याचें जी ।
घेऊनी आली जेजुरी चौघडे वाजती सोन्याचे ।
नऊ रे लक्ष पायरे, दख्खन आहे जडावाचे जी ।
दासी बटके व धरिल्या खरी नेल्या मंदिरी ।
विडे हो घेतले जी । विडे हो घेतले जी ।
हार गजरे गुंफुनी अंतरी पलंगावरी देवाला बसविले जी ।
आपल्या नांवाचा पिवळा झेंडा, भडके देवाचा झेंडा ॥१॥
म्हणे म्हाळसा देवाजीला ऐकावे अर्जी महाराज ।
उमर माझी लहान तुमचे रक्षणचे मर्जी ।
सासबाईनें ग वावर जत्राग नेले शांभाला ।
भुलेश्वर पुजून स्वारी आली जेजुरीला ।
नाहाणाचे सुख सोहाळे मोती ग खिळले मखराला ।
मग फुलांची जाळी घातली गांठ शेलेला ।
दोघे बसून चौकावरी तुम्हां शेजारी हळद लाविली जी ।
आल्या अवघ्या नगराच्या नारी राजमंदिरी ओटी ग भरली ।
वाट पाहात बैसली कचेरी गेले देवाचे ।
उमर माजी लहान तुमचे रक्षणचे मर्जी ॥