मोठा देव कोटवळ्या मल्लारी काठी कांबळा घेऊन करी गेला
चंदनपूर नागरी बानुच्या महाला ग बाई महाला होते धनगर पारा.
वर रामराम केला जी ग जी ॥१॥
धनगर उठले तेव्हा लौकरी हात धरुन देव मल्लारी गेले
घेऊन पारावरी पुसती त्याला ग बाई त्याला ॥
सांगा नांव गांव ठिकाणा अन् कोठून आला जी ग जी ॥२॥
आम्ही गडे राहतो पाल तें बरीन सोडून आलों गड ॥
जेजुरीचा खंडु गावडे ग म्हणती तरी दे ग आम्हाला ।
देव बाणाईच्या घरीं चाकरी ठेविला जी ग जी ॥३॥
मग बाणाईच्या घरीं नित्य कामाचा अधिकारी ॥
नवलाख मेंढरें चारी खिलारी झाला ग बाई झाला ।
शेळ्या मेंढयाचे कोकरु पाजुं लागला जी ग जी ॥४॥
ताक घाटांत लोकरी वाडी बाणाई सुंदरी आवडी ते भोजन करी ।
देव बइसले बईसले कसे प्रधानाने मल्लुराज बरोबर नेले जी ग जी ॥५॥
काळी गाठी बागला न कठीन मी सांगते तुम्हाला नको जाऊ ॥
ह्या वाटेनी म्हाळसा बोले ग बाई बोले कसे प्रधानाने मल्लुराज बरोबर नेले जी ग जी ॥