बी - कांटेरी वेलीचें जाळें रठ्...

कांटेरी वेलीचें जाळें
रठ्ठ चर्म, गांठांनीं भरलें,
अग्रावर पण निर्मळ ढवळें
होतें एकच कुसुम विकसलें !
कृष्ण निशा; अंभोधर घोर
परंतु होती एक शिरावर
प्रसन्न तारा नयनमनोहर !
तें - ती असतां एकएकटीं
सुसह होय ती भयाण सृष्टी;
स्वर्गतिनिरयगतिप्रत्यय दे
जी एका समयावच्छेदें.
नित्य निराशेचें अवडंबर.
जीर्णाशेचें जाल निरंतर,
करूनि तुज मन्मनीं पुर: सर
व्यथित जिवा सुख देती क्षणभर !