सत्कवींची काव्ये भाग ५

जय देवी जय देवी जय आदिशक्ती ।
आरति ओवाळूं तुज एकाग्रभक्तीं ॥ध्रु.॥
निर्गुण जें होतें तें सगुण त्वां केलें ।
चराचर हें अवघें तुजपासुनि झालें ॥
मायावेष्टित जन हें ऐसें त्वां केलें ।
त्रैलोक्यहि आपुल्या ऐसें त्वां केलें ॥१॥

ऐसीं सगुणे, तुजला लेणीं जडितांचीं ।
अनेक वस्त्रें शोभतिं कांचनवर्णाचीं ॥
बैसुनि सिंहासनीं, नृत्यें गणिकांची - ।
पाहसी तूं नयनीं जननी जनकाची ॥२॥
हरि-हर-ब्रह्मादिकही येती नवसांसी ।
जे जे वर मागति ते ते त्यांतें तूं देसी ॥

कृपाळू अंबे माते, पावसि भक्तांसी ।
परशुरामा दीना करुणाकर होसी ॥३॥

करवीरालयवासिनी, मंगलगुणशाले ।
कोल्हासुरपरिमर्दिनि, सुपयोनिधिबाले ॥
कटितटचुंबितजांबूनदचारुदुकूले ।
मुकुटोत्कटकरनीलांकृत निजभाले ॥१॥
जय देवी, जय देवी जय सुंदरि कमले ।
कमलासनकमलाधवपूजितपदकमलले ॥ध्रु.॥

चामीकरकृतकंकणमंडितकरजाले ।
कांचनमयमणिकांचीकिंकिणिरवहेले ॥
ह्रदयस्थलपरिरंजितमुक्ताफलमाले ।
राकाहिमकरवदनस्मितचारुकपोले ॥
इंदीवरदलनयने नंदितशुभशीले ।

बिंबाधर रुचिराजितरदनावलिलीले ॥
पार्श्वद्वयधृतवाणीकालीप्सित मौले ।
वरदे. शिवयतिसुखदे, फलदे. हरिमहिले ॥३॥