अनर्थ [anartha] a. a. [न. ब.]
Useless, worthless; शुनः पुच्छमिवानर्थं पाण्डित्यं धर्मवर्जितम्
[Pt.3.97.] Unfortunate, unhappy.
Harmful, disastrous, bad; चित्तज्ञानानुवर्तिनोऽनर्था अपि प्रियाः स्युः
[Dk.16;] wicked (opp. दक्षिण).
Not having that meaning (but another); having no meaning, nonsensical, meaningless.
Poor.
-र्थः [न. त.]
Nonuse or value.
A worthless or useless object.
A reverse, evil, calamity, misfortune;
[R.18.14;] रन्ध्रोपनिपातिनोऽनर्थाः
[Ś.6;] एकैकमप्यनर्थाय किमु यत्र चतुष्टयम्
[H.1;] cf. छिद्रेष्वनर्था बहुलीभवन्ति &c.;
[Ms.4.193,] [H.4.92;] harmful object, danger; अर्थमनर्थं भावय नित्यम्
[Moha. M.2.] Nonsense, want of sense.
N. N. of Viṣṇu (आप्तसर्व- कामत्वात्तस्य तथात्वम्). -Comp.
-अन्तरम् [न अर्थान्तरम्] sameness or identity. cf. आरम्भो व्यापारः क्रियेत्यनर्थान्तरम् ŚB. on
[MS.11.1.1.] -कर a. a. (-री f.)
doing useless or unprofitable things.
mischievous, harmful; unprofitable, productive of evil.
-नाशिन् m. m. N. of Śiva (destroyer of calamities).
-भाव a malicious.
-लुप्त a. a. [दृष्टार्थेन अलुप्तः] not devoid of the apparent meaning; free from all that is worthless.
a great evil, hazardous adventure; प्रतिनिवर्त- तामस्मादनर्थसंशयात्
[Māl.5.2.] [न. त.] not a risk of one's money; safety of one's wealth,