मुलुक संदेसा लाया बे । ताथे मेरा तालबयार सिधार आवे ॥ध्रु०॥
ये काला पेहेरना जंगल चरना ।
किने तेरा सिंग चराया बे जिनकाबे तेनें बेत उजाडा ।
तलब उनोडा आयाबे ॥१॥
सामी पार मेरा पीतम ठारा । मैं क्यौं आऊं बिच पानीबे ।
सुरत सुन्नेकी नाव बनावूं तनु करूं खुरबानीबे ॥२॥
आव मेरे बालमा अछेनिक बोलना किनी बरनिने बिर मायाबे ।
किने भेजी कागद केरी गुदरिया किने मन चितलाया बे ॥३॥
हंस उडे बग झुरने लागे कायकूं अंतर पायाबे ।
देखो सखिरी एक अजब जनावर उड गया बुरहन आयाबे ॥४॥
श्रावण मास मेंढा आखाड आयो मेरा पितम अजि अनि आयेबे ।
कहत कबीरा तन भइरि दिवानी पिया पिछे ये दुःख पाया बे ॥५॥