नाना वाजंत्र्यांच्या ध्वनी । राजा आरुढला वहनीं ॥१॥
राव प्रवेशला वनीं । अवघीं श्वापदें मारुनी ॥२॥
आश्रमीं आणायासी राव । केलें ऋषीनें लाघव ॥३॥
मृग कनकाचा साजरा । आला रायाच्या सामोरा ॥४॥
गुणीं लाविलासे वाण । घेऊं पाहे त्याचा प्राण ॥५॥
येरु कीलान मारुनी जाय । धरणीं न ठेवितो पाय ॥६॥
राव लागे तया पाठीं । दम न समावे पोठीं ॥७॥
प्रवेशला तये वनीं । देखे अपूर्व नयनीं ॥८॥
धेनुव्याघ्र एके स्थानीं । चाटी एकमेकां दोन्हीं ॥९॥
निर्वैर श्वापदगण । राव विस्मय करी देखोन ॥१०॥
पुढें जातीं सुगंध पाणी । राव स्नानातें करुनी ॥११॥
भावें पूजिला गिरिजावर । नमन केलें जोडुनी कर ॥१२॥
विश्वामित्रें तया वनीं । दोघी रुपसा नयनीं ॥१३॥
रायापुढें नृत्य करी । टाळ विणा झणत्कारी ॥१४॥
द्रव्य आणविलें अपारे । राव देतो आपुल्या करें ॥१५॥
नाहीं द्रव्यासी कारण । तुझ्या स्वरुपासी लीन ॥१६॥
बोले मुनिवर्य दासी । राजा कोपला मानसीं ॥१७॥
आज्ञा केली प्रधानासी । मारा बाहेर घाला याशीं ॥१८॥
रक्तवइन आश्रमासी । म्हणे नामयाची दासी ॥१९॥