संत जनाबाई - अनामिक त्यासी पुसे । तुमच...

अनामिक त्यासी पुसे । तुमचें भोजनाचें कैसें ॥१॥

कर संपुष्‍ट जोडुनी । राव विनवी मधुर वचनीं ॥२॥

जेणें निघे तुमचें काम । राखा माझाही स्वधर्म ॥३॥

नृपा दिलें कोरें अन्न । सुखें करावें भोजन ॥४॥

धान्य घेऊनियां करीं । राव आला गंगातीरीं ॥५॥

स्नान संध्या नेम सारी । राजा स्वयंपाक करी ॥६॥

गाय अग्नीचा पैं ग्रास । ठाव वाढिला धर्मास ॥७॥

ग्रास घालावा वदनीं । आला विश्वामित्र मुनी ॥८॥

बैसावें जों भोजनासी । अकस्मात पावे ऋषी ॥९॥

एक भाग भक्षियेला । दुजा राजाचा उचलिला ॥१०॥

तृप्त होवोनि ऋषेश्वर । उठे देउनी ढेंकर ॥११॥

पदर कसुनी कटासी । सदा सादर सेवेसी ॥१२॥

निराहार शक्तिहीन । दिसे जैसा रंक दीन ॥१३॥

ऐसा छळी प्रतिदिनीं । म्हणे नामयाची जनी ॥१४॥