पुढें जातां कष्टप्रेम । निर्मी पोह्याचा आश्रम ॥१॥
धर्मपोहेची कुसरी । शोभा रमणिय साजिरी ॥२॥
वृक्ष लागले अंबरीं । डोलताती नानापरी ॥३॥
फणस कर्दळी गंभेरी । आंबे नारळी खर्जुरी ॥४॥
चिंचा पपया जांबळी । गुंज खिरण्या रायकेळी ॥५॥
सीताफळें कवठें निंब । बोरें परीच्या दाळिंब ॥६॥
जाई मोगरा सेवंती । चांपा बकुल मालती ॥७॥
पारिजातक हे चमेली । झेंडू गुलाबास मखमली ॥८॥
तुळसी मंजुळ शोभती । नानापरी पुष्पजाती ॥९॥
प्राप्त वसंताचा काळ । मधु कुंजती कोकिळ ॥१०॥
रंभा ऐशा देवांगना । सर्व शृंगारी भूषणा ॥११॥
वेलबाळा तोयें सारी । उभ्या तिष्ठताती द्वारीं ॥१२॥
सुगंध वनीं शीतळ जळ । ऐसें शोभे रम्यस्थळ ॥१३॥
ऐसी देखोनी वाटिका । चोज नाहीं नृपनायका ॥१४॥
म्हणती हे धर्मपोये । जनी म्हणे पुढें जाये ॥१५॥