पोई अव्हेरितां राय । मागें ऋषि धांवताहे ॥१॥
धन्य धन्यरे नरेंद्रा । हातीं धरी हरिश्चंद्रा ॥२॥
उष्ण न ध्यानीं कहार । मार्गी श्रम झाला फार ॥३॥
करा आश्रम पुण्यता । आम्हां घडों द्यावें तीर्था ॥४॥
येथें केलिया आराम । व्यर्थ जाती वांयां श्रम ॥५॥
क्रमा चार दिवस । पहा पोईचा हा वास ॥६॥
द्यावी आम्हां सर्व जोडी । कृपा कराल ती थोडी ॥७॥
करा आनंदें भोजन । सुवासित उदकपान ॥८॥
म्हणे जावें आश्रमाला । पुढें पंथासी लागला। ॥९॥
त्राहें त्राहेंरे जगदीशा । सत्त्व रक्षिसील कैसा ॥१०॥
ऐसा छळक हा ऋषि । नेणों पार कैसा नेशी ॥११॥
आमची चिंता तुजला हरी । जनी म्हणे कृपा करी ॥१२॥