(दिंडी)
चक्रपाणीला मोद बहू झाला ।
तपश्चर्येसी करुन सूत आला ।
सूर्यवरदानें अमर पुत्र होत ।
चक्रपाणी कीं राज्य सुतां देत ॥१॥
पुढें भूपति तो जात अरण्यांत ।
सिंधु सेनेसी सिद्ध तो करीत ।
निघे दिग्विजया भूपा नवा खासा ।
सर्व अवनीसी जिंकितसे व्यासा ॥२॥
(उपेंद्रवज्रा)
ऐकून वार्ता दिति सूत आले । करुन सेना नृप-दास झाले ।
ठेवीत मानें असुरांस सिंधू । वर्धीत सेना करि भूप सिंधू ॥३॥
इंद्रादि लोकांवरि राज्य व्हावें । इच्छून सिंधू दलिं सिद्ध व्हावें ।
आज्ञा दलासी करि भूप खास । आला त्वरें तो अमरावतीस ॥४॥
साधून संधी पिशिताशनांनीं । गेले त्वरेनें पुरिं ते मिळूनी ।
त्यांनीं लुटाया पुरवासि यांना । आरंभ केला छळतीहि नाना ॥५॥
इंद्रास वार्ता कळवीत दूत । ऐरावता सिद्ध करी त्वरीत ।
आरुढ झाला समरास सिद्ध । आला रणासी सुर-भूप सिद्ध ॥६॥
सिंधू करीचे धरि दंत चारी । भूमीस पाडी करिं हा पुढारी ।
पायींच इंद्रा धरिलें करांनीं । गोलाकृती त्या फिरवी करांनीं ॥७॥
जाणोन इंद्रें धरि सूक्ष्म रुप । गेला करींचा निसटून भूप ।
देवांस घेई अपुल्या समीप । विष्णूकडे ते पळती अमूप ॥८॥