संग्रहांत आलेल्या शब्दांचे अर्थ

अद्रेमान - आदरमान
अरडी - तेल काढण्यासाठीं करडी वगैरेच्या बिया भाजून करतात तो कुट्टा.
अशीलदान - एका गांवांतून दुसर्‍या गांवांत विक्रासाठीं माल नेला असताना त्यावर बसविलेली जकात .
अष्टण - अष्टांग स्नान.
अष्टीचं पातळ - एक प्रकारचें लुगडें .
अस्तुरी - बायको .
अळींकार - अलंकार .
आकडमास - आषाढी महिना.
आकरीत - वेडंवाकडं .
आक्रीती - आषाढी एकादशी.
आयबा - अहेव स्त्रिया - सवाषिणी.
आरवाळी - अरोगट; वात्रट.
आळका - हळवा.
आळशा - जवस.
इगडी - नणंद.
ईरक्ष - वृक्ष.
विसबंध - वीषबांध.
उजवी घालणें - प्रदक्षिणा घालणें .
उत्पलदेवी - उत्पलादेवी- लक्ष्मी.
उधन्या - अयोध्या
उपग्यान - उपदेश.
उसर्‍या - वाळवून ठेवलेली रताळी
एकळ - एक कांटेरी झुडुप.
ओवरी - ओसरीं
अंबुली - आंब्याचें लहान झाड.
कचणीची गाठ - आंवळून बांधलेली गांठ.
करगती - शेल्याचा प्रकार.
कर्तार - ईश्वर.
कलनाकोंडा - धान्याचा चूर
कळक - बांबू.
कळींग- बळीद.
कांचबंदी - कांचा बसविलेली फरसबंद जमीन.
काचोळी - पाठीला नुसते बंद असलेली चोळी
कास - कासोटा , ओंचा
कासई - नवे लुगडें.
किराण - साधणे - नेम मारणें.
कुपाटी --कुंपण .
केकतड - घायपात.
केदारी - कासार.
कैराव - कौरव.
कोथमिरी - कोथिंबिरीसारख्या बारीक व जाळीदार नक्षीचा
कौशीचा - कौशेय - रेशमी कुदानं दाटला - रागानें लाल झाला.
खडी - टेकडी.
खट - द्वाड.
खरग = साडगे , कुरडया आदीचें पीठ.
खेडकी - खेंडकुळी - बागेंतील पाण्याचा लहान पाट
खोट - कोट - तट .
गवाळ्या - सोंवळें नेणारा .
गहीन - गहन - कठिण.
गिगस - ग्रास- ग्रास .
गुलावा - भुलावा.
गोरसमया - दूधवाल्या .
गोळ्यासमद बुरुज - गोळीबुरुज.
घटाची माळ - नवरात्रांत देवाच्या पूजेचा घट बसवून त्यावर फुलांची माळ सोडतात ती .
घाणा भरणें - लग्नांतील हळद दळतात तो घाणा; एक घाणा केला- एका बैठकींत दळलें.
घोंगता - घोनता - अंगरखा.
चक्राचा पाट - चक्राकार नक्षी असलेलें लुगडें .
चवर - मोहोर
चांगुलपणा - सौंदर्य.
चैतान - उत्तान.
चोर ओटी - स्त्रीच्या पहिल्या गर्भारपणांत तिसर्‍या किंवा चौथ्या महिन्यांत खाजगी रीतीनें ओटी भरतात ती. स्त्री गर्भार आहे कीं नाहीं हें तीन महिनेपर्यंत निश्चित समजूं शकत नाहीं म्हणून.
झपका - झुपकेदार.
झरझरा - रेशमी.
झालू - झाल, लग्नांत कन्यादान करतांना मुलीच्या डोक्यावर पांच सवाषिणी झाल धरतात.
झिरा -  झरा.
झेलारी - झूल.
झेलारी. झूल.
टाकळ - एक औषधी वनस्पति .
टेकीची - टेकडीवरची
ठाल्याठुल्या - झाडाच्या डहाळया, काटक्या.
टोक घालणें - ठोके मारणें.
डगरी - उंचवटा.
डगरी ढासळणें - मोठ्या आवाजांत ओरडणें.
डांब - खांब.
डुबा - वासरु.
डौलविला - फुलला.
तगारें - घमेलें.
तळवट - खालचा भाग
ताजवा - तराजूं.
तान्हभूक लाडू - तहानेची ब भुकेची शिदोरी.
तिरडा - भारा
तिर्लोक - त्रैलोक्य.
दातों तृण धरणें - शरण येणें
दिमा - डीम - ठमकारा.
दुघड - हट्टी.
दुमता - दुमडलेला.
दुर्व्य- द्रव्य.
देवई - देवकी .
देवसव्यात -देवांसमवेत.
दोड- द्वाड.
दंडी पदर सावरणें - पदर आवळणें
धोडी - पुतणी .
नगरमासा - मोठा मासा.
नांद्रकी - एक दाट छायेचें झाड.
निडाळ - कपाळ.
नेहर - किनारा.
पंचात्री - पंचारती.
पटाड - बैलाच्या पाठीवरील खोगीर ओढण्याचें साधन .
पलाण - विहिरीचें पाणी दूर पोंचविण्याकरतां केलेली मातीची वरवंडी.
पाऊ - कांठ.
पाठीचं सोनं - पाठचीं भावंडे.
पांढर- वसाहतीची पांढरी जमीन.
पानंद - पाणोठा.
पेठ - बाजार.
पैतार - पवित्र.
पुणंधर - पुरंधर.
पोटीचं सोनं - लेकरें .
पोवतं - श्रावणी पौर्णिमेस देवाला अर्पण करावयाचा दोरा; नागपंचमीला नागाला वाहतात.
पोलार - पायाच्या अंगठ्यातील जोडव्यांसारखा दागिना.
बसकर - बसकण , सतरंजी.
बया - आई.
बाजवा - विहिरीच्या बाजूचे आधाराचें खांब.
बासन - भांडें /
बासरी - चरवी.
बारसावळ - बारसें
बिदाई - खेडयांतील गल्ली.
बिचवा - तंबू.
बुत्ती - दहीभात कालवून प्रवासाला बरोबर नेतात तो.
बुत्तीचा शेला - ठेवणीचा शेला.
बुध्या - बुध्दि.
बेस - वेश.
भिस्की - पुष्कळ.
भोकरघाट -  एक प्रकारची कर्णभूषणें .
मखमली मूठ - बैलाच्या पाठीवरील मखमली मूठाची झूल.
मन्नाचा धट्ट केला - मन खंबीर केलें .
मजकूर - विचार.
मनसा - मनीषा.
मरणपुवी - स्मशानभूमि
मर्तंकी- माती.
महामोरी - मोठी.
महाळाचीं पितरं - भाद्रपद महिन्यातील पितृपंधरवडा.
मांगीरसाहेब - एक स्थानिक दैवत.
माजुम - बदाम पिस्ते घातलेली भांग.
माहीपुनम - भाद्रपद पौर्णिमा.
मुर्‍हाळी - मूळ + हारी = सासरीं गेलेल्य़ा मुलीला. माहेरीं नेण्यास आलेला
मुलाण्या - खाटीक.
मूर्तवेळ - मृत्युची वेळ.
मूळसाडा - माहेरीं बोलावणें.
मेट - नेट.
मेंढ - खांब.
येंगणें - चढणें .
येढा - प्रदक्षिणा.
येवध - युध्द.
येंवश्या - वेश्या.
 राक्षिणी - राक्षसिणी
रुपीण - रुक्मिणी.
लगडी -ओझी.
लमण - लमणांची छावणी.
लटपट झाली - बेशुध्दावस्था झाली.
ललईबाग - लालबाग.
लेंडी - गुडी.
वग - लावणीचा सुधारुन वाढविलेला प्रकार - नाटक व गायन यांचे मिश्रण.
वगर - उग्र, द्वाड.
वजवज - उजूं उजूं पुन्हां पुन्हां.
वंजणें - विक्री करणें.
वळवाण - वाळवण .
वाढीदिडी - दिडीनें वाढणारें.
विभूत - राख.
वोसणें - चोखूण घेणें.
शिंकीण  - शंख.
शिणजोड - योग्य वयाचा.
शिघु - शिडी.
शिनगार - श्रृंगार.
शिमा - सीमा.
शिरवळ - शांत वेळ.
शिरस - शिरीष वृक्ष किंवा एक प्रकारच्या मोहरीचें झाड.
शेका - शेंपाचें झाड.
शेजी - शेजारीण.
शेरीबेरी - लोण्याच्या खालची खरवड
शेलाणी - शेलारी - उंची लुगडें.
सडसुड - नाडा.
सई - मैत्रीण.
सरदोरी - हत्तीच्या गळ्यांतील घंटेची दोरी.
सवर्ण- सुवर्ण
सातीसलद - अत्यंत लांब -सातव्या पेटींत.
साथीसजण - मित्र.
सांधीकुंधीं - कानाकोपर्‍यांत.
सायाचें - सागवानाचें
सारंगपट- संक्रातीला किंवा वटसावित्रीला मडक्यांत उंस, हरभरा, गाजर, इ.घालून सवाषिणींना वाण देतात तें.
सौंदड- शमीवृक्ष.
हरख - वीष.
हरळी - मोठा चर.
हरोळी - आरोळी.
हाट- बाजार.
हुरद - हृदय.
हेल - हमाली.
हेलबाळ्या - हालणार्‍या बाळया.
होजी - भावजय.
होळीहोळी - आवर आवर.