श्रीगणेशाय नमः ॥
जय जय भक्तचकोरचंद्रे ॥ कृष्णावेणी गुणसमुद्रे ॥ नष्ट करी हो सकल अभद्रे ॥ आश्रय माते देऊनी ॥१॥
ऋषीश्वरासी स्कंद म्हणे ॥ परिसा कथाहो सावध मने ॥ केला होता याज्ञवल्क्याने ॥ प्रश्न उत्तर तयाचे ॥२॥
म्हणे व्यास याज्ञवल्क्याला ॥ अगा जाणिजे ही प्रेतशिळा ॥ पिंड जेथे पूर्वजांला ॥ देता प्रेतत्व नष्ट करी ॥३॥
पूर्वी भगीरथ पुण्यखाणी ॥ सूर्यवंशशिरोमणी ॥ होता राजा इये अवनी ॥ महाज्ञानी धार्मिक ॥४॥
पितर तयाचे सगर सकळ ॥ जाळिता जाहला मुनी कपिल ॥ प्रेतत्व पावले ते केवळ ॥ ऐसे भूपाळ समजला ॥५॥
तदा वाटोनि मनी खेद ॥ जावोनि मुनीचे धरी पाद ॥ म्हणे पितर जाहले दग्ध ॥ कपिलकोनामुळे हो ॥६॥
प्रेतत्व जाहले तया सगरा ॥ सांगा उपाय मुक्तीचा खरा ॥ शरण आलो दयासागरा ॥ करा कृपा झडकरी ॥७॥
नीलवृषोत्सर्ग केला ॥ परी मनोरथ व्यर्थ झाला ॥ ऐसे ऐकोनि भगीरथाला ॥ मुनी बोलती सकळही ॥८॥
धन्य धन्य भगीरथा ॥ यत्‍न करिसी पितृभक्ता ॥ पुत्र जन्मला तोचि वृथा ॥ जो का न तारी पितरांसी ॥९॥
सगरांसि व्हावी गती विमला ॥ ऐसे इच्छिसी तरी नृपाळा ॥ कृष्णातटी जी प्रेतशिळा ॥ आहे जाई तेथ तू ॥१०॥
श्राद्ध सपिंड यथाविधी ॥ करोनि तेथे स्नान आधी ॥ देई गो भू हिरण्यादि ॥ फोडी सजल कुंभही ॥११॥
पिंड सातूचा तिळमिश्रित ॥ ठेवोनि शिळेवरी भक्तियुक्त ॥ मंत्र म्हणावा हाचि तेथ ॥ ऐक भगीरथराजया ॥१२॥
मंत्र ॥ ये केचन गता यत्र ह्यग्निमंत्रविवर्जिताः ॥ विषोद्वंधजलादिभ्यते गच्छन्तु गति शिले ॥१३॥
नंतर करावी रामगया ॥ अर्पी पितरांसि दधिपया ॥ तर्पण करितांचि गा राया ॥ होतील सगर मुक्त पै ॥१४॥
यापरी मुनीचे वचनामृत ॥ कानी पडताचि भगीरथ ॥ ऋष्युक्त करोनी कर्म जेथ ॥ तारिता जाहला सगरांशी ॥१५॥
ती ही असे गा प्रेतशिळा ॥ काय वान इची लीला ॥ परो यथामति वर्णिली तुला ॥ व्यास म्हणाला यापरी ॥१६॥
याज्ञवल्क्य तपोनिधी ॥ व्यासही विष्णुतीर्थामधी ॥ स्नान करोनि सकल विधी ॥ करिती शिळेवरी मुनी हो ॥१७॥
गयेमाजी पिंडपात ॥ करोनि दोघे भक्तियुक्त ॥ विष्णुपदासि पूजिती त्वरित ॥ भूतनायकसुत म्हणे ॥१८॥
कृष्णेचिया पश्चिमतटी ॥ रामलिंगा पाहिले दृष्टी ॥ पंचामृत सुगंधउटी ॥ अर्पूनि पूजिती उभयतां ॥१९॥
बोलोनिया अनुवाक अकरा ॥ स्नान घातले पार्वतीवरा ॥ करोनि साष्टांग नमस्कारा ॥ स्तोत्रासि दोघे बोलती ॥२०॥
जय जय भीमपराक्रमा ॥ भक्तकामकल्पद्रुमा ॥ देवाधिदेवा ह्रदयरामा ॥ रामलिंगा शरण मी ॥२१॥
चंद्रशेखर महादेवा ॥ भवभयनाशना सदाशिवा ॥ फणींद्रभूषणा गिरिजाधवा ॥ रामलिंगा शरण मी ॥२२॥
व्योमकेशा गिरीशा हरा ॥ कालकूटधरा भर्गशंकरा ॥ नेत्रत्रयगंगाधरा ॥ रामलिंगा शरण मी ॥२३॥
हे धूर्जटे वेदवेद्या ॥ महाकाया त्रैलोक्यवंद्या ॥ अंधकारे ओंकार सत्या ॥ रामलिंगा शरण मी ॥२४॥
यापरी करिता स्तवन दोघे ॥ लिंगापासाव शब्द निघे ॥ मन इच्छित तेचि मागे ॥ याज्ञवल्क्य व्यासजी ॥२५॥
ऐसा ऐकता मधुर शब्द ॥ उभयताही जाहले स्तब्ध ॥ अंगी रोमांच कंठ सद्‌गद ॥ नयनी आनंदजल भरे ॥२६॥
नावेक होवोनि ऐसी स्थिती ॥ नंतर उभयतां वर मागती ॥ रामलिंगी तुझी वसती ॥ असो धूर्जटी सदाही ॥२७॥
होई भक्तासी कामधेनू ॥ जोवरी आहेत चंद्रभानू ॥ ऐसे ऐकता उमारमणू ॥ दोघांसि म्हणू लागला ॥२८॥
इच्छा होईल पूर्ण तुमची ॥ असो जे का रामलिंगाची ॥ केली स्तुती तुम्ही साची ॥ तेणेचि स्तविती जे मज ॥२९॥
तयांचीही मनकामना ॥ पूर्ण करीनचि सत्य जाणा ॥ बोलोनि ऐसे कैलासराणा ॥ गुप्त जाहला सवेचि ॥३०॥
रामलिंगी तेज गुप्त ॥ जाहले देखोनि अति विस्मित ॥ होवोनि मुनी नमन करित ॥ भक्तिभावेकरोनी ॥३१॥
आता पुढे याज्ञवल्क्या ॥ व्यास सांगेल रामगया ॥ भक्तिवांचोनि सकळ वाया ॥ सायास केवळ मुनी हो ॥३२॥
कृष्णाकथा इक्षुदंड ॥ चाखोनि पाहता रस उदंड ॥ पावाल तृप्ति तेणे अखंड ॥ अध्याय तिसावा गोड हा ॥३३॥
इति श्रीस्कंदपुराणे श्रीकृष्णामाहात्म्ये प्रेतशीलाविष्णुतीर्थकथनं नाम त्रिंशत्तिमोऽध्यायः ॥३०॥