श्रीगणेशाय नमः ॥
पाखंडकाजवा डोल मिरवी ॥ नुगवला जव कृष्णारवी ॥ जो का अरुण भाविकाकरवी ॥ आधीच हरवी तमाते ॥१॥
स्कंद म्हणतसे बहुत सुंदर ॥ कृष्णाकथा ही अगोदर ॥ श्रवणी होता तुम्ही सादर ॥ पापपदर नुरेचि ॥२॥
याज्ञवल्क्यासह व्यास ॥ नमोनि वीरभद्रेश्वरास ॥ तेथोनि आला लिंगतीर्थास ॥ रुद्रतीर्थास तेथुनी ॥३॥
पुढे जावोनि योगतीर्थी ॥ दोघे योगेश पूजिती ॥ तेथोनि गेले गर्गतीर्थी ॥ गर्गेश दृष्टी देखिला ॥४॥
आगस्त्यतीर्थी पुढे आले ॥ आगस्त्येशासि पूजिले ॥ तीर्थ पराशर मग पाहिले ॥ उभयतांनी मुनी हो ॥५॥
तेथे करोनिया स्नान ॥ पराशरेश्वरदर्शन ॥ उदकांतरी जाज्वल्यमान ॥ करोनि पूजिती उभयता ॥६॥
तदा याज्ञवल्क्यासी ॥ व्यास सांगे या कथेसी ॥ येथे पिता माझा तपासी ॥ पूर्वी करिता जाहला ॥७॥
सूर्यमंडल मध्यंतरी ॥ असे जो का साक्षात हरी ॥ तया देखे सदा उपरी ॥ उभा राहोनि सारखा ॥८॥
गदा शंख सुदर्शन ॥ हाती जयाचे देदीप्यमान ॥ मकरकुंडलविराजमान ॥ मेघवर्ण असे जो ॥९॥
वनमाला जया कंठी ॥ असे पीतांबर कटी ॥ करी कटके शोभती जया गोमटी ॥ कनककांती असे जो ॥१०॥
येवोनि पराशरजवळी ॥ म्हणे माग वर इंदुमौळी ॥ येरू म्हणे गा खूण पटली ॥ वनमाळी तू एकचि ॥१३॥
परी नृसिंहवीण कवणा ॥ कदा न करी मी याचना ॥ सदा सेविजे वैकुंठराणा ॥ आज्ञा यापरी गुरूची ॥१४॥
ऐसे ऐकोनि चंद्रशेखर ॥ म्हणे श्रीहरी करुणाकर ॥ देईल दर्शन तुला लवकर ॥ निर्धार हाचि असो दे ॥१५॥
बोलोनि ऐसे मृत्युंजय ॥ लिंगांतरी पावला लय ॥ फिरोनि मत्पिता ध्यानस्थ होय ॥ नृसिंहमय आवघा ॥१६॥
होता अखंड वृती यापरी ॥ प्रत्यक्ष जाहला श्रीनरहरी ॥ असे श्रीवत्सलक्षण उरी ॥ करी आयुधे शोभती ॥१७॥
पद्म गदा चक्र शंख ॥ असि पाश धनु कुंतक ॥ यज्ञसूत्र चर्म खेटक ॥ अक्षमाला धरियेली ॥१८॥
वरदाभय अमृतपात्र ॥ सोळा यापरी शोभती कर ॥ कांसे वेष्टिला पीतांबर ॥ कटी सुत्र विराजे ॥१९॥
झळके रत्‍नमय दिव्य कांची ॥ गळा माळा अंतरियाची ॥ मूर्ति ऐसी नरहरीची ॥ देखोनि देहचि अर्पिला ॥२०॥
म्हणे पराशर धन्य धन्य ॥ आजि फळाले सकल पुण्य ॥ डोळा देखिला तो वरेण्य ॥ लक्ष्मीरमण अहो मी ॥२१॥
येरू म्हणे गा लक्ष्मीपते ॥ नको राज्यदि नष्ट सुख ते ॥ मी म्हणावे पुत्र तूते ॥ याचि वराते देई भो ॥२३॥
बोले तदा भक्तपाळ ॥ होईन तुझा मी सत्य बाळ ॥ तुझे तपाने मज कळवळ ॥ आली मुनिवरा बा ॥२४॥
आख्यान ऐकता हे मंगल ॥ होतील मनोरथ इच्छिले सफळ ॥ पुढिले अध्यायी तीर्थ मंजुळ ॥ सांगेल बाळक शिवाचा ॥२५॥
कृष्णकथा इक्षुदंड ॥ चाखोनि पाहता रस उदंड ॥ पावाल तृप्ति अखंड ॥ सदतिसावा अध्याय हा ॥२६॥
इति स्कंदपुराणे श्रीकृष्णामाहात्म्ये नृसिंहकथावर्णनं नाम सप्तत्रिंशोऽध्यायः ॥३७॥