श्रीगणेशाय नमः ॥
कृष्णा वामनरूपिणी येता ॥ वाटे भक्तबली चित्ता ॥ द्यावी आपुली सकल मत्ता ॥ अप्री सत्ताचि राहिली ॥१॥
कृष्णाचि अवघी रंगली चित्ती ॥ ऐसे देखोनि श्रोतयांप्रति ॥ म्हणे अमरसेनापती ॥ ऐका भक्तिरसिक हो ॥२॥
वेदसंगमापासाव असे ॥ नागतीर्थ ते दोन धनुषे ॥ जेथ करिता स्नान नाशे ॥ दद्रुकुष्टादि रोगही ॥३॥
स्नान करोनी नागतीर्थी ॥ जळी पाहता नागपती ॥ कदा नसे गा सर्पभीते ॥ सत्यवतीसुत म्हणे ॥४॥
पुढे कृष्णा पूर्ववाहिनी ॥ दोन बाणांतरी तेथुनी ॥ वायुतीर्थ अहो मुनी ॥ वातेश्वरसन्निध ॥५॥
गंधर्वतीर्थ असे पुढे ॥ स्नानेचि जेथे पुण्य रोकडे ॥ गंधर्वेश्वर पूजिता झडे ॥ दोष जन्मांतरींचे ॥६॥
पुढे प्रमाण दहा धनु ॥ तीर्थ हो ते पापनाशनु ॥ जेथ आश्रम परम शोभनु ॥ असे कहोळमुनीचा ॥७॥
कृष्णामाऊलीचरणकमळ ॥ मनी आणोनि बहुत काळ ॥ तप करीतचि होता कहोळ ॥ भक्ति सोज्वळ मुनि हो ॥८॥
पाहोनि तयाचि एकनिष्ठा ॥ कृष्णामाउली जाहली तुष्टा ॥ म्हणे सोसिले किमर्थ कष्टा ॥ बापा स्पष्टा सांग तू ॥९॥
तप करी जो माझिये तीरी ॥ तया देईन ही वैकुंठपुरी ॥ काय इच्छा बा तुझे अंतरी ॥ सांग सत्वर कोहळा ॥१०॥
परिसोनि ऐसी अमृतवाणी ॥ आनंदोनिया कहोळमुनी ॥ म्हणे धन्य हो पिताजननी ॥ नयनी कृष्णा देखिली ॥११॥
कृष्णातरंगज वायु केवळ ॥ लागता जाहले मुक्त पुष्कळ ॥ ऐसे ऐकोनि मज दुर्मिळ ॥ भक्ति उपजली तव पदी ॥१२॥
कलीत होतील लोक पापी ॥ उद्धार तयांचा नोहे कदापि ॥ ऐसे जाणोनि वर्तलो तपी ॥ मुक्त कराया जनांसी ॥१३॥
कृष्णामाजी स्नान दाने ॥ भक्तिपुरःसर करिता द्विजाने ॥ मेळवावी निश्चयाने ॥ मुक्ति हेचि मला दे ॥१४॥
जे का तुझे तीरवासी ॥ तेही तीर्थश्राद्धजपासी ॥ करिता मिळवोत मुक्तीसी ॥ हेचि देणे मला दे ॥१५॥
ऐसे ऐकता म्हणे तथास्तु ॥ दुजा देते वर ऐक तू ॥ नामे तुझिया हे तीर्थू ॥ मोक्षासि हेतु होईल ॥१६॥
यात्रा करावया येता दुरोनी ॥ प्रवर्तावे प्रथम मुंडनी ॥ उपवास कराया ते दिनी ॥ स्नान दान करावे ॥१७॥
पुढे विप्रांसी सदक्षिण ॥ द्यावे पक्वान्नभोजन ॥ तयांचे किती पुण्यप्रमाण ॥ नये सांगता मुनि हो ॥१८॥
यापरी बोलोनि कृष्णावेणी ॥ गुप्त जाहली तेचि क्षणी ॥ ऐसे कहोळतीर्थ तेथोनी ॥ निकत शिळातीर्थ पै ॥१९॥
शिळातीर्थी सहा महिने ॥ स्नान करिता अनुक्रमाने ॥ काया होतसे शिळेप्रमाणे ॥ तया नराची बळकट ॥२०॥
जया ठायी गवत पाला ॥ पडता सहा महिन्यात शिळा ॥ होय म्हणोनी नाम शिळा ॥ तया तीर्थासि बोलती ॥२१॥
याज्ञवल्क्यासि म्हणे व्यास ॥ जेथे आश्रम दो तटांस ॥ सिद्ध साधक मुनी वास ॥ करिती कृष्णेसि भजाया ॥२२॥
हा अध्याय उषःकाळी ॥ ऐकोनि होतसे दुःखहोळी ॥ पुढे तोषेल चंद्रमौळी ॥ दक्षप्रजापतीस हो ॥२३॥
कृष्णाकथा इक्षुदंड ॥ चाखोनि पाहता रस उदंड ॥ पावाल तृप्ति तेणे अखंड ॥ चवतिसावा अध्याय हा ॥२४॥
इति श्रीस्कंदपुराणे श्रीकृष्णामाहात्म्ये कहोळशिलातीर्थवर्णनं नाम चतुस्त्रिंशोऽध्यायः ॥३४॥