पंचीकरण - अभंग १२६ ते १३०

॥१२६॥
सर्वांहोनि थोर देव निराकार ।
मग हा विस्तार विस्तारला ॥१॥
विस्तारिला जन त्वां नानापरीचा ।
निर्गुण पूर्वींचा देव आहे ॥२॥
देव आहे सत्य येर हें असत्य ।
जाणितल्या नित्य विचारणा ॥३॥
विचारणा करी धुंडी नानापरी ।
दास म्हणे तरी तरशील ॥४॥
॥१२७॥
पतित म्हणिजे वेगळा पडिला ।
पावन तो झाला एकरूप ॥१॥
एकरूप देव आरोप ठांईचा ।
तेथें दुजा कैंचा कोण आहे ॥२॥
कोण आहे दुजा स्वरूपीं पहातां ।
विचारें पाहतां सुख आहे ॥३॥
सुख आहे मूळ आपुलें शोधितां ।
मनासी बोधितां रामदास ॥४॥
॥१२८॥
तुकाई यमाई नमूं चंडाबाई ।
जाखाई जोखाई सटवाई ते ॥१॥
सटवाई बगदंबा आदिशक्ति अंबा ।
तुम्ही त्या स्वयंभा दाखवावे ॥२॥
दाखवावें तुम्हीं सर्व पैलीकडे ।
देखतांचि घडे मोक्षपद ॥३॥
मोक्षपद घडे मोक्षासी पाहतां ।
तद्रूपचि होतां दास म्हणे ॥४॥
॥१२९॥
नमूं रामकृष्णा आदिनारायणा ।
तुम्हीं त्या निर्गुणा दाखवावें ॥१॥
दाखवावें निज स्वरूप आपुलें ।
दिसेनासें झालें काय करूं ॥२॥
काय करूं आतां देवा नाहरी ।
पुढारी माझारी पांडुरंगा ॥३॥
पांडुरंगा देवा अगा महादेवा ।
तुम्हीं मज द्यावा ठाव ब्रह्मीं ॥४॥
ब्रह्मीं ब्रह्मरूप तें मज करावे ।
रामदास भावें प्रार्थितसे ॥५॥
॥१३०॥
सूर्यनारायणा देवा नमस्कार ।
तुवां निराकर दाखवावें ॥१॥
दाखवून द्यावें निज जीववावें ।
चंद्रा तुज भावें प्रार्थि तसे ॥२॥
प्रार्थितसे मही आणि अंतरिक्षा ।
आम्हां त्या अलक्षा लक्षवावे ॥३॥
लक्षवावें मज आपोनारायणें ।
ब्रह्मप्राप्ति जाणें तें करावें ॥४॥
करावें सनाथ आजि प्रभंजनें ।
नक्षत्रें वरुणें दास म्हणे ॥५॥