प्रकाशित कविता - फटकळ अभङग ४

४.

कटीवर हात ठेवूनि तिष्ठत, पुढे काय गत पाण्डुरङगा ?
भक्तांनी घातले तुला हे दागिने,पराक्रमाविणें टिकती न.
अपुलिया बळें राही न सदाचें, तुझें पाषाणाचें राऊळही.
रहाया अभङग सुन्दर हें ध्यान, हवें अधिष्ठान कशाचें रे ?
रक्षितील काय दुबळे भगत ? सोमनाथ - गत नाठवे का ?
भक्त आटपतां तूच जगतात, होशील अनाथ जगन्नाथा !
ऐहलोकीं कर भक्तांना समर्थ, आज काय अर्थ परलोकीं ?
टाक योगनिद्रा, ऐक शब्द माझा, पण्ढरीच्या राजा विठ्ठला रे !