प्रकाशित कविता - फटकळ अभङग ५

५.

पुरे झाली देवा, आजवर शोभा, मार आता तोबा भक्तांना या.
युगें अठ्ठावीस परवश जिणें, जणू मिरवणें प्रेतयात्रा,
कोणीही कोठून यावें झोडपावें. त्यांस निष्ठाभावें सेवितोंच !
ऐकमेकांवर खातों दातओठ, भरितों हें पोट अच्छिष्टाने.
सहस्रवर्षांचें साचलें हें काळें, त्यानेच सावळें तुझें रूप.
तुझ्या समाजाची हीच का धारणा ? देवा, विचारणा करितों मी.
काहीच का नाही दैन्याची या लाज ? पुरे योगिराज काळझोप !
जेणे हेलावेल चैतन्यसागर, असें काही कर तातडीने.