खण्डः ३ - अध्यायः २४१

 ॥हंस उवाच ॥
कामानुसारी पुरुषः कामादनु विनश्यति॥
यस्तु केवलकामात्मा सोऽचिराद्भ्रश्यते श्रियः ॥१॥
कामानुसारी धर्मार्थौ न तिष्ठति चिरं नरः॥
तस्मात्कामं न सेवेत नरो धर्मार्थवर्जितम् ॥२॥
क्षयो धर्मार्थयोः कामे ध्रुवं भवति सेविते॥
कामान्धेन विजानाति कर्तव्यं किञ्चिदेव तु ॥३॥
परदारे त्वगम्ये वा प्रपातं नावबुध्यते॥
ध्रुवं प्राणवियोगेऽपि क्रीडामीत्येव मन्यते ॥४॥
यस्तु केवलकामात्मा धर्मार्थपरिवर्जितम्॥
काममासेवते नित्यं विज्ञेयः पुरुषाधमः ॥५॥
धर्मे क्षीणे तथैवार्थे काममासेविते द्विजः॥
ध्रुवं नरकपातः स्यान्नात्र कार्या विचारणा ॥६॥
धर्मार्थयुक्तं पुरुषस्तु कामं संसेवमानो हि न जातु कामैः॥
वियोगमाप्नोति ततस्तु विद्वान्धर्मार्थयुक्ते सततं निषेवेत् ॥७॥
इति श्रीविष्णुधर्मोत्तरे तृ० ख० मार्कण्डेयवज्रसंवादे मुनीन्प्रति हंसगीतासु कामकृत्यवर्णनोनामैकचत्वारिंशदुत्तरद्विशततमोऽध्यायः ॥२४१॥