लावणी ३१ वी - काय करूं मेल्या कामाला ? ...

काय करूं मेल्या कामाला ? छळितो माला ॥धृ०॥
आले भर नवति दिस उजवाया । झुरझुरझुरते जीव रिझवाया ।
वैरिण रात्रा जाते वाया । आग लाव या धनमाला ॥१॥
न ये निद्रा शेजेवरते । न पडे चैन येकटपणीं असते ।
हुरहुर हुरहुर चहूंकडे दिसते । त्रासते विषयवर्माला ॥२॥
कठिण समय मदनाचा घुटका । मरणप्राय ती संकटघटका ।
नको नको, कधिं होइल सुटका ? व्यर्थच आट कां जन्माला ? ॥३॥
ह्रदयावर जोबन टकटकले । चोर जसे चोळींत अटकले ।
कसे तरी शरिरास चिकटले । टकले आपल्या कर्माला ॥४॥
भोग भोगि मग सुलक्षणी ती । कोण करिला सौख्याची गणती ? ।
होनाजी बाळा धन्यच म्हणती । जाणती स्वकुळ धर्माला ॥५॥