हरीरे तुझी ही करणी । वर्णूं न शके मम वाणी ॥धृ०॥
तूं रंकाला राव करीसी । सुखसागर दीनाला देसी ।
भक्ताची सेवा करिसी । त्या घरीं भरुनी पाणी । हरीरे० ॥१॥
तू त्रैलोक्याचा नाथ । पाळीसी दीन अनाथ । पुरवुनी मनोरथ ।
जावुनी त्यांच्या सदनीं । हरीरे० ॥२॥
हें अज्ञ बालक तूझें । सर्वस्व तुजवरी ओझें ।
पुरवावें कोड माझें । करी गोड अभंग वाणी । हरीरे० ॥३॥
ते गोड गोद तूझे गुण । गाईन अभंग वाणीन ।
प्रेमाने रंगु दे मन । वारी ही शरण चरणीं । हरीरे० ॥४॥