भक्तिरसाचा सागर मोठा स्वानंदें भरला ।
भाव धरीतां सद्गुरुचरणीं अमृत दे त्याला ॥धृ०॥
सत्याचें तें धैर्य मंदाचळ घट्ट धरुनी ।
सद्गुरु शिष्य हेची सुरासुर उभें दो बाजूंनी ।
साक्षेपाने श्रवण मनन हें मंथन करुनी ।
श्रद्धा आणि विश्वास दोर हा विवेक करीं धरुनी ।
नित्यानित्य विचार मंथनें लाभ होय ज्याला ।
भाव धरीतां सद्गुरुचरणीं अमृत ते त्याला० ।भक्तिरसाचा० ॥१॥
दृढ बोधाने प्रत्यगा वृत्तीचा अभ्यास करणें ।
अभ्यासामधिं अहंब्रम्हास्मीं विण होतें तेणें ।
जीवदशा सोडुनी शिवरुप होउनी तें पिणें ।
अहंपदाचा त्याग करुनी अमृत करीं घेणें ।
भक्ति सारामृत प्राशन करितां मुक्तची तो झाला ।
भाव धरीतां सद्गुरुचरणीं अमृत दे त्याला० ।भक्तिरसाचा० ॥२॥
सद्गुरुभक्ति प्रेमें करितां । अमृत त्या देती ।
प्राशन करितां अखंड चित्तीं प्राप्त होय शांती ।
चित्सागरिं मग स्वानंदाच्या उठती त्या वृत्ती ।
जिकडे तिकडे स्वानुभवाने वृत्ती ही व्याप्ती ।
वारी म्हणे सद्गुरुकृपें प्राप्त होय ज्याला ।
भाव धरीतां सद्गुरु चरणीं अमृत दे त्याला० ।भक्तिरसाचा० ॥३॥