पूर्वभागः - अध्यायः ४४

शैलादिरुवाच ॥
स्मरणादेव रुद्रस्य संप्राप्ताश्च गणेश्वराः ॥
सर्वे सहस्रहस्ताश्च सहस्रायुधपाणयः ॥१॥

त्रिनेत्राश्च महात्मानस्त्रिदशैरपि वंदिताः ॥
कोटिकालाग्निसंकाशा जटामुकुटधारिणः ॥२॥

दंष्ट्राकरालवदना नित्या बुद्धाश्च निर्मलाः ॥
कोटिकोटि गणैस्तुल्यैरात्मना च गणेश्वराः ॥
असंख्याता महात्मानस्तत्राजग्मुर्मुदायुताः ॥३॥

गायंतश्च द्रवंतश्च नृत्यंतश्च महाबलाः ॥
मुखाडंबरवाद्यानि वादयंतस्तथैव च ॥४॥

रथैर्नागैर्हयैश्चैव सिंहमर्कटवाहनाः ॥
विमानेषु तथारूढा हेमचित्रेषु वै गणाः ॥५॥

भेरीमृदंगकाद्यैश्च पणवानकगोमुखैः ॥
वादित्रैर्विविधैश्चान्यैः पटहैरेकपुष्करैः ॥६॥

भेरीमुरजसंनादैराडंबरकडिंडिमैः ॥
मर्दलैर्वेणुवीणाभिर्विविधैस्तालनिःस्वनैः ॥७॥

दर्दुरैस्तलघातैश्च कच्छपैः पणवैरपि ॥
वाद्यमानैर्महायोगा आजग्मुर्देवसंसदम् ॥८॥

ते गणेशा महासत्त्वाः सर्वदेवेश्वरेश्वराः ॥
प्रणम्य देवं देवीं च इदं वचनमबुवन् ॥९॥

भगवन्देवदेवेश त्रियंबक वृषध्वज ॥
किमर्थं च स्मृता देव आज्ञापय महाद्युते ॥१०॥

किं सागराञ्शोषयामो यमं वा सह किंकरैः ॥
हन्मो मृत्युसुतां मृत्युं पशुवद्धन्म पद्मजम् ॥११॥

बद्ध्वेन्द्रं सह देवैश्च सह विष्णुं च वायुना ॥
आनयामः सुसंक्रुद्धा दैत्यान्वा सह दानवैः ॥१२॥

कस्याद्य व्यसनं घोरं करिष्यामस्तवाज्ञया ॥
कस्य वाद्योत्सवो देव सर्वकामसमृद्धये ॥१३॥

तांस्तथावादिनः सर्वान् गणेशान् सर्वसंमतान् ॥
उवाच देवः संपूज्य कोटिकोटिशतान्प्रभुः ॥१४॥

श्रृणुध्वं यत्कृते यूयमिहाहूता जगद्धिताः ॥
श्रुत्वा च प्रयतात्मानः कुरुध्वं तदशंकिताः ॥१५॥

नंदीश्वरोऽयं पुत्रो नः सर्वेषामीश्वरेश्वरः ॥
विप्रोयं नायकश्चैव सेनानीर्वः समृद्धिमान् ॥१६॥

तमिमं मम संदेशाद्यूयं सर्वेपि संमताः ॥
सेनान्यमभिषिंचध्वं महायोगपतिं पतिम् ॥१७॥

एवमुक्ता भगवता गणपाः सर्व एव ते ॥
एवमस्त्विति संमंत्र्य संभारानाहरंस्ततः ॥१८॥

तस्य सर्वाश्रयं दिव्यं जांबूनदमयं शुभम् ॥
आसनं मेरुसंकाशं मनोहरमुपाहरन् ॥१९॥

नैकस्तंभमयं चापि चामीकरवरप्रभम् ॥
मुक्तादामावलंबं च मणिरत्नावभासितम् ॥२०॥

स्तंभैश्च वैडुर्यमयैः किंकिणी जालसंवृतम् ॥
चारुरत्नकसंयुक्तं मंडपं विश्वतोमुखम् ॥२१॥

कृत्वा विन्यस्य तन्मध्ये तदासनवरं शुभम् ॥
तस्याग्रतः पादपीठं नीलवज्रावभासितम् ॥२२॥

चक्रुः पादप्रतिष्ठार्थं कलशौ चास्य पार्श्वगौ ॥
संपूर्णौ परमाम्भोभिररविंदावृताननौ ॥२३॥

कलशानां सहस्रं तु सौवर्णं राजतं तथा ॥
ताम्रजं मृन्मयं चैव सर्वतीर्थाबुपूरितम् ॥२४॥

वासोयुगं तथा दिव्यं गंधं दिव्यं तथैव च ॥
केयूरे कुंडले चैव मुकुटं हारमेव च ॥२५॥

छत्रं शतशलाकं च वालव्यजनमेव च ॥
दत्तं महात्मना तेन ब्रह्मणा परमेष्ठिना ॥२६॥

शंखहारांगगौरेण पृष्ठेनापि विराजितम् ॥
व्यजनं चंद्रशुभ्रं च हेमदंडं सुचामरम् ॥२७॥

ऐरावतः सुप्रतीको गजावेतौ सुपूजितौ ॥
मुकुटं कांचनं चैव निर्मितं विश्वकर्मणा ॥२८॥

कुंडले चामले दिव्ये वज्रं चैव वरायुधम् ॥
जांबूनदमयं सूत्रं केयूरद्वयमेव च ॥२९॥

संभाराणि तथान्यानि विविधानि बहून्यपि ॥
समंतान्निन्युव्यग्रा गणपा देवसंमताः ॥३०॥

ततो देवाश्च सेंद्राश्च नारायणमुखास्तथा ॥
मुनयो भगवान्ब्रह्मा नवब्रह्माण एव च ॥३१॥

देवैश्च लोकाः सर्वे ते ततो जग्मुर्मुदा युताः ॥
तेष्वागतेषु सर्वेषु भगवान्परमेश्वरः ॥३२॥

सर्वकार्यविधिं कर्तुमादिदेश पितामहम् ॥
पितामहोपि भगवान् नियोगादेव तस्य तु ॥३३॥

चकार सर्वं भगवानभिषेकं समाहितः ॥
अर्चयित्वा ततो ब्रह्मा स्वयमेवाभ्यषेचयत् ॥३४॥

ततो विष्णुस्ततः शक्रो लोकपालास्तथैव च ॥
अभ्यषिंचंत विधिवद्गणेन्द्रं शिवशासनात् ॥३५॥

ऋषयस्तुष्टुवुश्चैव पितामहपुरोगमाः ॥
स्तुतवत्सु ततस्तेषु विष्णुः सर्वजगत्पतिः ॥३६॥

शिरस्यंजलिमादाय तुष्टाव च समाहितः ॥
प्रांजलिः प्रणतो भूत्वा जयशब्दं चकार च ॥३७॥

ततो गणाधिपाः सर्वे ततो देवास्ततोऽसुराः ॥
एवं स्तुतश्चाभिषिक्तो देवैः सब्रह्मकैस्तदा ॥३८॥

उद्वाहश्च कृतस्तत्र नियोगात्परमेष्ठिनः ॥
मरुतां च सुता देवी सुयशाख्या बभूव या ॥३९॥

लब्धं शशिप्रभं छत्रं तया तत्र विभूषितम् ॥
चामरे चामरासक्तहस्ताग्रैः स्त्रीगणैर्युता ॥४०॥

सिंहासनं च परमं तया चाधिष्ठितं मया ॥
अलंकृता महालक्ष्म्या मुकुटाद्यैः सुभूषणैः ॥४१॥

लब्धो हारश्च परमो देव्याः कंठगतस्तथा ॥
वृषेन्द्रश्च सितो नागः सिंहः सिंहध्वजस्तथा ॥४२॥

रथश्च हेमच्छत्रं च चंद्रबिंबसमप्रभम् ॥
अद्यापि सदृशः कश्चिन्मया नास्ति विभुः क्वचित् ॥४३॥

सान्वयं च गृहीत्वेशस्तथा संबंधिबांधवैः ॥
आरुह्य वृषमीशानो मया देव्या गतः शिवः ॥४४॥

तदा देवीं भवं दृष्ट्वा मया च प्रार्थयन् गणैः ॥
मुनिदेवर्षयः सिद्धा आज्ञां पाशुपतीं द्विजाः ॥४५॥

अथाज्ञां प्रददौ तेषामर्हाणामज्ञया विभोः ॥
नंदिको नगजाभर्तुस्तेषां पाशुपतीं शुभाम् ॥४६॥

तस्माद्धि मुनयो लब्ध्वा तदाज्ञां मुनिपुंगवात् ॥
भवभक्तास्तदा चासंस्तस्मादेवं समर्चयेत् ॥४७॥

नमस्कारविहीनस्तु नाम उद्गिरयेद्भवे ॥
ब्रह्मघ्नदशसंतुल्यं तस्य पापं गरीयसम् ॥४८॥

तस्मात्सर्वप्रकारेण नमस्कारादिमुच्चरेत् ॥
आदौ कुर्यान्नमस्कारं तदंते शिवतां व्रजेत् ॥४९॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वभागे नंदिकेश्वराभिषेको नाम चतुश्चत्वारिंशोध्यायः ॥४४॥