पूर्वभागः - अध्यायः ९३

ऋषय ऊचुः ॥
अंधको नाम दैत्येंद्रो मंदरे चारुकंदरे ॥
दमितस्तु कथं लेभे गाणपत्यं महेश्वरात् ॥१॥

वक्तुमर्हसि चास्माकं यथावृत्तं यथाश्रुतम् ॥
सूत उवाच ॥
अंदकानुग्रहं चैव मंदरे शोषणं तथा ॥२॥

वरलाभमशेषं च प्रवदामि समासतः ॥
हिरण्याक्षस्य तनयो हिरण्यनयनोपमः ॥३॥

पुरांधक इति ख्यातस्तपसा लब्धविक्रमः ॥
प्रसादाद्‌ब्रह्मणः साक्षादवध्यत्वमवाप्य च ॥४॥

त्रैलोक्यमखिलं भुक्त्वा जित्वा चेंद्रपुरं पुरा ॥
लीलया चाप्रयत्नेन त्रासयामास वासवम् ॥५॥

बाधितास्ताडिता बद्धाः पातितास्तेन ते सुराः ॥
विविशुर्मंदरं भीता नारायणपुरोगमाः ॥६॥

एवं संपीड्य वै देवानंधकोपि महासुरः ॥
यदृच्छया गिरिंप्राप्तो मंदरं चारुकंदरम् ॥७॥

ततस्ते समास्ताः सुरेंद्राः ससाध्याः सुरेश महेशं पुरेत्याहुरेवम् ॥
द्रुतं चाल्पवीर्यप्रभिन्नांगभिन्ना वयं दैत्यराजस्य शस्त्रैर्निकृत्ताः ॥८॥

इतीदमखिलं श्रुत्वा दैत्यागममनौपमम् ॥
गणेश्वरैश्च भगवानंधकाभिमुखं ययौ ॥९॥

तत्रेंद्रपद्मोद्भव विष्णुमुख्याः सुरेश्वरा विप्रवराश्च सर्वे ॥
जयेति वाचा भगवंतमूचूः किरीटबद्धांजलयः समंतात् ॥१०॥

अथाशेषासुरांस्तस्य कोटिकोटिसतैस्ततः ॥
भस्मीकृत्य महादेवो निर्बिभेदांधकं तदा ॥११॥

शूलेन शूलिना प्रोतं दग्धकल्पमषकंचुकम् ॥
दृष्ट्वांधकं ननादेशं प्रणम्य स पितामहः ॥१२॥

तन्नादश्रवणान्नेदुर्देवा देवं प्रणम्य तम् ॥
ननृतुर्मुनयः सर्वे मुमुदुर्गणपुंगवाः ॥१३॥

ससृजुः पुष्पवर्षाणि देवाः शंभोस्तदोपरि ॥
त्रैलोक्यमखिलं हर्षान्ननंद च ननाद च ॥१४॥

दग्धोग्निना च शूलेन प्रोतः प्रेत इवांधकः ॥
सात्त्विकं भावमास्थाय चिंतयामास चेतसा ॥१५॥

जन्मांतरेपि देवेन दग्धो यस्माच्छिवेन वै ॥
आराधितो मया शंभुः पुरा साक्षान्महेश्वरः ॥१६॥

तस्मादेतन्मया लब्धमन्यथा नोपपद्यते ॥
यः स्मरेन्मनसा रुद्रं प्राणांते सकृदेव वा ॥१७॥

स याति शिवसायुज्यं किं पुनर्बहुशः स्मरन् ॥
ब्रह्मा च भगवान्विष्णुः सर्वे देवाः सवासवाः ॥१८॥

शरणं प्राप्य तिष्ठंति तमेव शरणं व्रजेत् ॥
एवं संचिंत्य तुष्टात्मा सोंधकश्चांधकार्दनम् ॥१९॥

सगणं शिवमीशानमस्तुवत्पुण्यगौरवात् ॥
प्रार्थितस्तेन भगवान् परमार्तिहरो हरः ॥२०॥

हिरण्यनेत्रतनयं शूलाग्रस्थं सुरेश्वरः ॥
प्रोवाच दानवं प्रेक्ष्य घृणया नीललोहितः ॥२१॥

तुष्टोस्मि वत्स भद्रं ते कामं किं करवाणि ते ॥
वरान्वरय दैत्येंद्र वरदोहं तवांधक ॥२२॥

श्रुत्वा वाक्यं तदा शंभोर्हिरण्यनयनात्मजः ॥
हर्षगद्गदया वाचा प्रोवाचेदं महेश्वरम् ॥२३॥

भगवन्देवदेवेश भक्तार्तिहर शंकर ॥
त्वयि भक्तिः प्रसीदेश यदि देयो वरश्च मे ॥२४॥

श्रुत्वा भवोपि वचनमंधकस्य महात्मनः ॥
प्रददौ दुर्लभां श्रद्धां दैत्येंद्राय महाद्युतिः ॥२५॥

गाणपत्यं च दैत्याय प्रददौ चावरोप्यतम् ॥
प्रणेमुस्तं सुरेंद्राद्या गाणपत्ये प्रतिष्ठितम् ॥२६॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वेभागे अंधकगाणपत्यात्मको नाम त्रिनवतितमोध्यायः ॥९३॥