श्यामसुंदरकृत पदें १७ ते १९

पद १७ वें.

मन माझें रामपदीं जडलें ॥ध्रुवपद.॥
माशी मधासिं लुब्धुनि राहे । या न्ययें गमलें ॥मन०॥१॥
कमळिणीशीं भ्रमर जैसे । सुगंधा भुलले ॥मन०॥२॥
श्यामसुंदर जिवलग म्हणे । रामपदीं मन रमलें ॥मन०॥३॥

पद १८ वें.

प्राण्या ! तू ऐसा व्यापार करीं ।
जेणें मुदला नये हारी ॥ध्रुवपद.॥
पंढरीपेठ्शीं घातलें. विठ्ठल सौदागरी आले, संत ।
शेटे पुंडलिक कउला दिला खेप आली नामवस्त ॥
ग्राहक भक्त तिथें जन येती तागडी घेऊनि सत्य ।
मनाचा विसार देऊनि मग ते मापाशीं बैसले संत ॥प्राण्या०॥१॥

भक्तिप्रेमभावें भरितां भरोनी स्वस्तूनें अभर झाला ।
तव तेचि वस्तूची तुरतुर झाली, नफा लक्षगुण आला, ॥
एकेचि खेपेनें दारिद्र फिटलें जन्मोजन्मीं भाग्य त्याला ।
भाम्डवल ज्याचें पैसे वित्त होतें त्याचाची व्यापार झाला ॥प्राण्या०॥२॥
तयाचे देखो वेगीं अभक्त गेले नाहीं पदरीं संचित नाणें ।
व्यापार करितां तोटाची आला, तस्करीं लुटिलें केणें ॥
नफ्यासहित मुद्दल गेलें. अधीक झालें ऋण ॥प्राण्या०॥३॥

धन्य धन्य संचीत पूर्व पुण्य म्हणवुनी हा जन्म झाला प्राप्ती ॥
खरें खोटें येथें निवडोनी घ्यावें. आली हरिभक्ती ।
श्यामसुंदर जिवलग बोले असत्य नावडे चित्तीं ॥प्राण्या०॥४॥

पाद १९ वें.

रामचंद्र महाराज । जय जय रामचंद्र महाराज ॥ध्रुवपद.॥
द्रुपदसुताकू चीर बढायो । कियो भक्तनके काज ॥
राजा वभीखन लंका पाये । बडे गरीब नवाज. ॥राम०॥१॥
दैत्यकुमरका मान राखियो । गजेंद्र पशुकी लाज ॥
गणिका पतित उधारे । किये भक्तनके काज. ॥राम०॥२॥
सुदामजीने चुडवे दिये । वाकू किये सिरताज ॥
नाम तुम्हारे यहि एक जानो । तालबिना पखवाज. ॥राम०॥३॥
श्यामसुंदरकू तुमविन कौ । नहीं और न जी रघुराज ! ॥
दो कर जोरे बिनति करत हूं । राखो मेरी लाज. ॥राम०॥४॥