बहार हा झाला रात्री मोतिया फूलला ॥धृ०॥
द्राक्षीचे मंडप बाई छाया अती दाट ग ॥
पाचव्या मजल्या वरती सफेतीचा थाट ग ॥
पडदे चिकाचे भवते मधी चोर वाट ग ॥चाल॥
कांचेची कारंजी कंदील शोभती ॥
घोस फुलांचे वरुनी सुगंधिक लोंबती ॥
खुशालित मजला स्वामी घेउन बैसती ॥
तेव्हा असे वाटे अधी म्या ईश्वर पूजिला ॥१॥
झुळ झुळ वारा वहातो चांद्णे थंड ग ॥
झगमग तारे करती आकाशी उदंड ग ॥
पहाता आनंद वाटे मनाला अखंड ग ॥चाल॥
लावुन रुपेरी हलके हिंदुळे बांधिले ॥
खांब सुरूचे सूत्रे नकासून साधिले ॥
तर्हेतर्हेचे रंग छताप्रती दीधले ॥
इंद्रभुवन भसे पाहुन या मजला ॥२॥
प्रियकर हौशी माझा केवळ वसंत ग ॥
डोईस बस्ती फेटा दुपटा बसंत ग ॥
आपुल्या गुणे मी झाले तयाला पसंत ग ॥चाल॥
वर खाली पाहुनी मर्जीने वागते ॥
विलासात चारी प्रहर सख्यासवे जागते ॥
अलाबला घेउन तिंदा चरणांसी लागते ॥
दुसरे सुचेना काही असा जीव रीझला ॥३॥
काय सुख सांगू सखये विलासी भ्रतार ग ॥
घिरट्या सभोवत्या करते होउन मी घार ग ॥
चतुर सखा मी त्याची प्रियकर नार ग ॥चाल॥
असा असो जन्मोजन्मी आवडता स्वामी ग ॥
रत नसो परक्या ठाई परस्त्रीच्या कामी ग ॥
म्हणे गंगु हैबती नांद सुधामी ग ॥
महादेव गुणी गाता, प्रभाकर गुणी गाता अनंद सभेला, रंग सभेला ॥४॥