नऊ दिवस नवरात्र गृही प्राणसखा नाही ।
घटी ग बसली अंबाबाई ॥धृ०॥
दिव्य चितारुन भिंती सखे सरंजाम करती ।
लाउन जाळ्या मखरे भरती ॥
चंद्रजोतिच्यापरी दिवे झळकतात वरती ।
किती ग पुतळ्या गरगर फिरती ॥
पडदे चिकाचे सभोवती मधि मांडुन मुरती ।
सदा होई गजराची आरती ॥चाल॥
असा दिवस टावून दुरी गेले आपुल्या पाई ।
कधि ग ते येतिल लवलाही ॥१॥
नाच कथा बैठका गुणी राग बसुन छडती ।
गति ग पखवाजावर झडती ॥
रंगित पिपांमधि सरुकारंजी उडती ।
सुरस स्वर साळुंख्या पढती ॥
कालू कर्णे वाजती पुढे भाग्याची चढती ।
पाहुन जिव माझे तडफडती ॥चाल॥
धीर न धरवे घडीत होते शरिराची लाही ।
जाउ ग धुंडित कोण्या ठाई ॥२॥
स्वारि सख्याची येइल कधी मिरवत डौलात ।
बसुनिया चौरंग डोलात ॥
घेतिल मुजरे मिजाजिने अमीरतोलात ।
चालतिल कुंजर झोलात ॥
सुदिन दिवस तो होईल मला बहार अमलात ।
विसावा भोगिन महालात ॥चाल॥
हार गजरे गुंफुन हाती करीन चतुराई ।
परोपरी मन रिझविन पाई ॥३॥
पतिविण माझे लाड सख कोण करील दुसरा ।
मला ग नाही कोणाचा आसरा ॥
गंगु हैबती म्हणे अता गोड करा दसरा ।
उभयता दुःख सारे विसरा ॥
महादेवाला लवुन तुम्ही जारे पदर पसरा ।
कठीण जाचिल त्याचा घसरा ॥चाल॥
छंद करुन कटिबंध शिरा गुणिराज गाई ।
प्रभाकर गुणी गुणग्राही ॥४॥