पदोपदी अपराध माझे तर किती मुखाने उच्चारावे ।
सर्वोपरी अन्यायी तिथे काय अवगुण गुण विचारावे ॥धृ०॥
दीन दुर्बळ पाहुन घेतले आपण अगोदर पदरात ।
शरम ठेउन ती मनात माझा शेवट लावा आदरात ॥
धरू नये धरले हाती आता नये लोटू भयंकर विवरात ।
कोमल करी कुरवाळुन घाला दुर्गण सारे उदरात ॥
देह दोन परी भिन्नभाव नाही प्राण एक दोहो शरिरात ।
नसेल हे सत्य तरी मी दिव्य करिन ह्या नगरात ॥चाल॥
कोण कोणते धर्म तुम्हाला लउन भिउन म्या आचरावे ॥१॥
विश्वकुटुंबी आपण काय जड झाला एक जीव थोरांसी ।
आता दिनाने हे पाय सोडुन जावे कुणाच्या द्वारासी ॥
ओहोळ अमंगळ गंगाजळी मिळाल्यावर त्या दोष जरासी ।
कुठे राहिला प्राण विसाव्या सांगा समजुन गुणराशी ॥
शब्द सुखाचा देउन बोलता होइल सौख्य ह्या शरिरासी ।
बहुतांपरी पाळिते माझ्या ध्वजा लागल्या शिखरासी ॥चाल॥
वियागानळे मनी जळते पळपळ किती विकल जिव आवरावे ॥२॥
पदर पुढे पसरून उभी कशी करुणा नये दीनदुबळ्याची ।
चाहिल ते धन देउन इच्छा आपण पुरविली सगळ्यांची ॥
प्रीतिची प्रियकरीण असता मी कांता हो जिव्हाळ्याची ।
दूर धरिता का इतर स्त्रियांसारखी सख्या नव्हे चाळ्यांची ॥
गोरा रंग सर्वांग सडक वर पातळ कंचुकी वाळ्याची ।
नटुन तुम्हाला झोके देते कडी धरुन झोपाळ्याची ॥चाल॥
येता जाता हसुन एकांती कुच कवळुन दोन्ही धरावे ॥३॥
उभी करून पहा रुपास भिडवुन देह संदुक सुवर्णाची ।
याचक मी तुम्ही धर्मवासना अंगिकारली कर्णाची ॥
प्रीत द न द्या अभयकरे आहे दास सदोदित चरणांची ।
नका जिवा न दूर करू या गाठ मनी द्या स्मरणाची ॥
गंगु हैबती कवी शब्द कौशल्य गोड पुरी पुरणाची ।
गाती श्रीमंतांपुढे महादेव तारिफ त्यांच्या करण्याची ॥चाल॥
गुणि राजाचा जडित घडित नग प्रकार कवनी उतरावे ।
प्रभाकराच्या किती गुणावर होती लंपट गुणिजन रावे ॥४॥