सकल दिवस दुःखाचे भासती आज सखे सरले ।
आज सखे सरले, मनोरथ पुत्राचे पुरले ॥धृ०॥
पूर्व सुकृतावरून धावण्यादेव त्वरित धावला ॥
सकल संकटे निरसुन समयी गणपती मज पावला ॥
वंशवनामधी अशोक करता अक्षय वट लावला ॥चा०॥
बळजोर पतीचा सारी रात्र साहिला ।
पूर प्रेमरसाचा एकांतात वाहिला ॥
सहजात सुमुहुर्ती गर्भ उदरात राहिला ॥चा०॥
निरी बरिच उंचावली ॥ कुस कंबर रुंदावली ॥
पडेल क्षणिक सावली ॥चा०॥
बाई दिसंदिस मज फार आशा सूटली ॥
श्रीहरी कृपेने कचणिच तूटली ॥
भारी पेट निराशा आशेनं हाती लूटली ॥चा०॥
झाले निर्मळ माझे सुख ॥ दाव देवा मुलाचे सुख ॥
नको नको मुलीचे दुःख ॥चा०॥
आताच मेली भूक बरोबर पाच मास भरले ।
पुढे गडे चार मास उरले ॥१॥
कोण पुरुष भाग्यवन माझ्या उदरी करी चळवळ ॥
सधन तपस्वी रणशूर जन्मा येतो कुणी केवळ ॥
घडोघडी वाटे हौस कधी करी सरसाविन जावळ ॥चा॥
परिधान करावे सफेत जरिपातळ ।
वनी व्रतस्थ रहावे वन पाहुन शीतळ ॥
जिंकावे स्वता संपूर्ण रणी भूतळ ॥चा०॥
असे होतात मज डोहाळे ॥
पुरवाग सकल सोहाळे ॥
द्यावे दान कनक कोहाळे ॥चा०॥
सहा सरुन सातवा भर महिना फाल्गुन ॥
पहाचिना सख्यांनो पोटपाठ मागुन ॥
महाफळ मिळविले रात्रंदिस जागुन ॥चा०॥
पुरे पुरे डोहळे जेवण ॥
नित नवी जिवा वणवण ॥
स्वरुपाची अडस ठेवण ॥चा०॥
दृष्ट होइल दारुन म्हणुन मनी कुतर्क संचरले ।
सबलग्रह नाही अजुन फिरले ॥२॥
सबर घोड्या म्हशी गाभण्या दुर बांधा नेउनी ।
चतुर स्त्रिया जाणत्या शोध लाउन या कुणि घेउनी ॥
गुज गोष्टि सांगेन तयाला सुखसंग्रही ठेउनी ॥चा०॥
जेविता जेवण गमे कडु काढा रासणा ।
चार चार दिवस नाही अन्नावर वासना ॥
जड झाले शरीर ही तळमळ कळ सोसेना ॥चा०॥
हा कठिण मास आठवा ।
मूळ माहेरास पाठवा ॥ गणगोत आप्त आठवा ॥चा०॥
कधी पुत्र प्रसवशील प्रियकरणी लौकरी ॥
म्हणुन लिंबलोण घरी भ्रतार तिंदा करी ॥
बैसल्या रुसुन समजाउन धरती करी ॥चा०॥
काय काय सगुन आठवू ॥
कोणती नजर पाठवू ॥
कुठे सौख्य सखे साठवू ॥चा०॥
नटुन थटुन करि धरी उठुन असेपंच प्राण मुरले ।
उतरले भार शिरावरले ॥३॥
नऊ मासांवर नऊ दिवस पळेवर पुरी पंधरा भोगली ॥
तीथ वार नक्षत्र मास शुभ योग सर्व चांगली ॥
लवकर जहाला कोन बाळ बाळंतिण नाही भागली ॥चा०॥
श्रृतकरा उठा प्रियकरास कुणी येक्षणी ।
पहा बाळ येउन चिद्रत्नदीप दक्षणी ॥
प्रतिबिंब तुझे लेकरू बत्तीसलक्षणी ॥चा०॥
दूध-मध मुलास पचविती ॥ आपआपल्यापरी रुचविती ॥
राव सभेस गुज सुचविती ॥चा०॥
गंगेत उडी घ्या सुंदर नारायणी ॥
उसळता बिंदु बहु पुण्य उत्तरायणी ॥
गत घेती पितर शूर प्रपंची पारायनी ॥चा०॥
पाचवी पुजा प्रियकरा ॥ दणक्याने बारसे करा ॥
घरोघर वाटा शरकरा ॥चा०॥
गंगु हैबती कवी महादेव गुणी जगात ठरले ।
प्रभाकर म्हणे वैरी हरले ॥४॥