स्वरुप रूप सवाई, गेली फार आवाई, जशी स्वच्छ हवई सुटली ।
चाले काही मागे पाही, उभी राही ठाई ठाई, अमोल नार नटली ॥धृ०॥
वय बारा तेरात, आली ऐन भरात, नाही शहरत अशी दुसरी ।
चहुकुण, किती करतात खुण, कुणी हातरूण घरी पसरी ॥
हिकडे येइल, की तिकडे नेइल, काय धेइल कळा कुसरी ।
धावा धावा, जाहो शोध लावा लावा, डाव धाव पहा पहा धरा वसरी ॥
जेव्हा मारी डावी हुल, तेव्हा तेव्हा करी चकभुल, पुरुषाचे फुल घसरी ।
डुलत खुलत चाले, झुलत झुलत बोले, शब्द जसे मिसरी ॥चा०॥
लोकास आली गिरकी ॥ घडोघडि शरीर थरकी ॥
टाकि पाउले काय तुरकी ॥
तेवढ्यातच नथ मुरकी ॥
बिसनीची नजर तरकी ॥ बेदर्दि दुरुन गुरकी ॥चा०॥
अशी आहे मोठी नट, न धरी कोण मनगट, आली चांगट कुठली ।
वेडे झाले जन, इणे मोहुन मन, धनपतींची मति खुटली ॥चाले काही०॥१॥
हिच्या भ्रताराचे धनभाग्य, व्यर्थ वैराग्य, असी सौभाग्यवती वरली ।
काय केले त्याने तप, गप नव्हे महा जप, जपुन पणी धरली ॥
त्याचेच हे फल, झाले सुफळ, सखी पोफळ फळी भरली ।
लांबलचक वेणी, विणुन त्रिवेणी, घर घेणी अवतरली ॥
बुचड्याचा आधी झोक, त्यामधी ठेवी कोक नो, झोके भर पुरली ।
सकुमार नार, फार गुले अनार, शाल दुशाल पांघरली ॥चा०॥
राखडी केतक कुहरी ॥ बोर नक्षिदार लहरी ॥
केवड्याची घडण शहरी ॥
मुख चंद्रकोर गहरी ॥
देती चंद्रसूर्य बहारी ॥
सारी शान केवळ लाहरी ॥चा०॥
उचलुन धरी निरी, तसुतसुवर चिरी, खरिखुरी परी नटली ।
अशि असोन करि कोकिळ किजबिज आकासची वीज तुटली ॥ चाले काही०॥२॥
शिरी केश कुरळ, मधि मधि भांग सरळ, मुखी दंत विरळ सगळे ।
गोरे गोरे गाल, ओठ अतिशय लाल, डोळे जलाल दोन्ही आगळे ॥
भूषण भरित कान, भवय कमान, मान पाहुन पळती पिंगळे ।
नाकाची टोच, जशी मोराची चोच, बोच भलिग भली मुंगळे ॥
भरदार छाती रुंद, त्यावर कुच बुंद, अरुंद ना पघळे ।
गळ्यात गळसर, मोतियांचे सर, हाती हातसर जवे वेगळे ॥चा०॥
तोडे गोठ गोल गजरे ॥ गुंफिले करुन रजरे ॥ बोले सैली सवे गुजरे ॥
दावी बाच्छाई धजरे ॥ पुढे मागे शिपाई हुजरे ॥
मुखरणि करती मुजरे ॥चा०॥
पोर्याजवळ वोपी तबक ॥
आपुण मधी सुबक ॥
भभक उठली ॥
दिपतात नारी नर, सुनर सिनर, जुनरची रयत हटली ॥चाले काही०॥३॥
पातळ नितळ, तनु सीतळ पितळ, नव्हे सोन्या परिचमके ।
कंचुकिची तक तक, पदराचि झकझक, ऐकदाच लक झमके ॥
साखळ्यांची खुळखुळ, तोरड्यांची घुळरुळ, मंजुळ छुछुमके ।
जोडव्यांची सणसण, मासोळ्यांची झणणण, दणणण पाय धमके ॥
मोठ्या आनंदात, मदनाच्या फुदात, खुब छंदात ठुमके ।
लवलव इची हाले, नयनाचे हाणी भाले, चाले करीत गमके ॥चा०॥
गंगु हैबती कवी म्हणती ॥
इची पद्मिणीत गणती ॥
लोक उगीच गुण गुणती ॥
मनी विकल्प का आणती ॥
करी सहज चपलपणती ॥
देहे स्वभावाची खुणती ॥चा०॥
महादेव गुणी मणी, सुगर शिरोमणी, आणिबाणी आज लुटली ।
प्रभाकर गाई बुट, अपरूप अनसुट, सारी जुट लुट पुटली ॥चाले काही०॥४॥