स्वभाव तुमचा उतावळा ।
दाटी पुढील दारी मागिल दारी आहे कोठिमधे कोठवळा ॥ध्रु०॥
सहज तुम्हांला पहाता दुरून ।
दोन्ही जिने उतरून धावते लगबग लगबग माडिवरून ॥
बसाल कोठे कुच धरून ।
निवांत जागा एकांताजोगी नाहि दिसत पाहिले फिरून ॥
व्यर्थ खुशामत आता करुन ।
वर दिसते टवटवीत परंतु अशक्त झाले मुळिच झुरून ॥चाल॥
संकट केवढ ओढवले ।
कोणी मन हिकडील काढवले ॥
दुधात जसे विष वाढवले ॥चाल॥
तसेच घडले त्यात गृहांतरी पुरून उरला गोतवळा ॥१॥
क्षणभर आज मारु द्या मिठी ।
पदरा आड मुख करा जराभर सोडित पडदा उठून छिटी ॥
उगीच नका करू पायपिटी ।
उद्या मी आपल्या पोरोबराबर लिहुन पाठविन हळुच चिठी ॥
सरळ स्नेहामधे पडलि खिटी ।
कसुन कसुन भोगिलेत त्याची ह्रदयांतरी बसली मिठी ॥चाल॥
तुम्ही तर माझे खिलावणे ।
विषयसुखाचे झुलावणे ॥
म्हनुन धाडिते बलावणे ॥चाल॥
कुचकंदुक झेलावणे लागतो गोड हाताचा हातवळा ॥२॥
आपण उभयता पराइत ।
बाळपणापासुन एकाहुन एक चतुर खुब सराइत ।
जमीन होती जिराइत ॥
तीत धान्य पेराचे हो टाकुन पेरिलेत आत चिराइत ॥
असो उद्या जाऊ आमराइत ।
तेथे ही डाव जर न साधे तरी जाऊ पर्वतिच्या वनचराइत ॥चाल॥
रतिपति मजप्रती आवरेना ।
पदर घडोघडी सावरेना ॥
कसे मन सांगा बावरेना ॥चाल॥
हौस पुरेना धीर निघेना धरुन बळकट मज आवळा ॥३॥
शरीर कोरे करकरित ।
गाल गुलगुलित अधर तुळतुळित सुढाळ नासिक धरधरित ॥
जेव्हा तेव्हा नथ थरथरित ।
भवय कमाना आकर्ण मारू विशाळ लोचन गरगरित ॥
उभार छाती तरतरित ।
सुरुप गुणाने अशी जी कांता ती पाणी करते झरझरित ॥चाल॥
प्रसन्नवदना क्षमा करी ।
शरणागत जोडल्याकरी ।
गंग हैबती कवित करी ॥
महादेव गुणी जाणे प्रभाकर एकमेकाला करी कवळा ॥४॥