कधी ग भेटसिल आता जिवाचे जिवलग मैतरणी ।
ऐन उन्हाळ्यामध्ये मुलुखगिरी कठिण प्रियकरणि ॥धृ०॥
हा तरुणपणाचा बहर बघुन जिव रात्रंदिस जळतो ।
आला कपाळी प्रवास आता समय कसा टळतो ॥
अंतर्ध्यानी स्मरण होताना मद ठिकाणचा ढळतो ।
धीर न धरवे तोही अवरता वस्त्रांतरी गळतो ॥
क्षण क्षणा पुरवील हौस असा कोण सखा मिळतो ।
गुण आठवुन सुंदरी तुझे ग जिव आमचा हळहळतो ॥चाल॥
कोण आलिंगन नटुन थटुन देइल वस्त्राभरणी ॥१॥
तुझ्या सारखे रत्न आम्हाला असोन अंतरले ।
जन्मांतरिचे पुण्य प्रसंगी आज मागे सरले ॥
चित्र तुझे दे लिहुन सदा जे रसरंगी भरले ।
तरुण स्त्रियेला जरी एकांती कवटाळुन धरिले ॥
तृप्त न होती पंचप्राण हे खचित आता ठरले ॥चाल॥
दृष्टिस जेव्हा पडतिस तेव्हा तुझी तर होती झुरणी ॥२॥
कंठ येतो भरभरून मुलुखगिरी कठिण लष्करची ।
घाम मुखींचा कोण पुशिल मग सय होइल घरची ।
येती उन्हाच्या झळा स्वारि जाचेल घोड्यावरची ॥
कोण खबर कळवील तुला गे नारी प्रहरा प्रहराची ।
मुखात मुख घालुन गोष्टी कोण सांगेल अंतरची ॥
क्षण क्षणा येते रडू कंठ जणू फुटेल सागरची ॥चाल॥
मृगजलापरी ठाई ठाई तुला आम्ही पहात फिरू धरणी ॥३॥
पदोपदी निरवून निघाला तो तिसरे प्रहरी ।
स्फुंदत मागे नेत्र पुशित चालली नागीण लहरी ॥
उभा राहुन मसी बोल सख्या नको खंजीर जहरी ।
शब्द सुखाचा देउन सख्या जा येती मदनलहरी ॥
गंगु हैबती म्हणे जतनकर नवतिची बहरी ।
फते करून खावंद त्वरित येतिल पुण्यशहरी ॥चाल॥
महादेव गुणिराज कवीची जरब पडे कर्णी ।
प्रभाकराचे छंदबाण भेदती अंतःकर्णी ॥४॥