मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|गाणी व कविता|रामजोशी|
बाई नंदाचा मूल पहा कि...

रामजोशी - बाई नंदाचा मूल पहा कि...

रामजोशांनी लिहिलेली कविता मोठी मधुर, अर्थसंपन्न व प्रासअनुप्रासांची पैंजणे घालून ठुमकणारी अशी आहे. शृंगारपर, उपदेशपर व देवदैवतविषयक अशा अनेक प्रकारच्या लावण्या रामजोशांनी लिहिल्या.


बाई नंदाचा मूल पहा किती तरि बेढंगी ॥ध्रु०॥

काय वदूं मूल माझी बगडी । काढून बाळी बुगडी ।

नहात होती घरीं उघडी । हा तिचे कुच रगडी ।

किति रांडाशी खेळे फ़ुगडी । फ़ेडितसे लुगडी ।

काय उणे नांदाया पृथ्विवरते । गांव सोडून द्यावे वाटते ।

या मेल्याचे नांव । काय म्हणून इथे रहावे । चालच बेढंगी ।

बाई नंदाचा मूल ॥१॥

माझ्या मथुरेची सुन धरली । ती काय कोणी दुरली ।

पाडुनी रंगामध्यें चुरली । आतां काय रीत उरली ।

अग याच्या हातींची मुरली । ती तर विषें भरली ।

भलि बुरी बायको ठेवितसे उरिं हात ।

हे कां सोशिल वाउगें भली मुलीची जात ।

कुठवर याचे कर्म साहावे सगळें व्रत भंगी ।

बाई नंदाचा मूल ॥२॥

या पापाची कुठें झडती । देईल हा पुढती ।

अजून माझी मुलं रडती । दिननिशीं घरिं पडतीं ।

याच्या नांवानें चरफ़डतीं । भलतेंच बडबडतीं ।

गोकुळ नगरीं मातला बाई गवळ्याचा पोर ।

यानें आम्हा बुडविलें खोटा मेला चोर ।

कविरायाला स्वतनु वाहा मग शिरला रंगी

बाई नंदाचा मूल ॥३॥

N/A

References : N/A
Last Updated : February 17, 2010

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP