पहा विचारुनि सारासार वचन मनांत धरा न धरा ।
काम कोप हे मारा मग तुम्ही साधन अन्य करा न करा ॥ध्रु०॥
नासशिल संसार अशाचा मोह मनीं धरिला लटका ।
काळ सदा सर्वत्र हिंडतो निर्दय बांधुनिया पटका ।
किती हय गज खर पक्षि सर्प कपि सारमेय योनींत भटका ।
मास पक्ष संवत्सर माने काळ म्हणे भरली घटका ॥पहा०॥१॥
पदीं लागतो सत्य सांगतो निश्चय मोडुनियां काडी ।
एकांती कृत पापपुण्य परि सर्व तव करितील चाडी ।
आत्मभावना अधिंच करावी संसृतिची झाडाझाडी ।
समजा मनि मग कसा लागतो ज्ञानदीप जळतां दाढी ॥पहा०॥२॥
विधिहरिहर पुरुषोत्तम ईश्वर सुरेश्वर नरमानव फ़सवी ।
सारे जाणती तरती इतरां नेऊनिया नरकीं बसवी ।
टाकुनि भार्या सदगुरुपायां भजतां मोक्षपदीं ठसवी ।
जनिं गंगाधरसा स्मर जिंकुनी दुर्लभतर नर यश वसवी ।
पहा विचारुनि सारासारा ॥३॥