लाजुनिया न परतला - हा हरि दासी संगे रतला ॥ध्रु०॥
ही मसलत अशी अशी त्याला सुचली ।
नायकिली कधीं अघटित उचली ।
वाईट कुबडी काय मनीं रुचली ।
खोटी चेटींसाठी गेला वाईट म्हणावया । मथुरेला ॥१॥
आम्हावरी हरी आतां बाई विटला ।
नंदयशोदा यांसही तुटला ।
येणें पुनरपि संशय फ़िटला ।
ज्याची त्याची साच वाणी हा । उजवाया लागला ॥२॥
ठाऊक नव्हता असा हरि कपटी ।
केवढी याणें दिधली आपटी ।
यादव कुळींचें यश हा निपटी ।
जाती गोती बुडविली गाया । कविराया म्हणे आला ॥३॥