॥४०॥ विक्षरं मंडलं स्तुमः ॥
विक्षरो गद्यते देवो नाशोयस्य न विद्यते ॥३६३॥
कीर्तितो रोहितो बिभृत् स्वेज्छया रोहितां तनुम् ॥३६४॥
ज्ञानिभि र्गदितो मार्गो मोक्ष मार्ग प्रपिप्सुभिः ॥३६५॥
उपादानं निमित्तं च हेतु र्यः कारण द्वयम् ॥३६६॥
उदरे यस्य दामानि प्रभु र्दामोदरः स्मृतः ॥३६७॥
सर्वानभि भव त्येष क्षमते वेत्यसौ सहः ॥३६८॥
महीघरो महीं धत्ते देहरूपां तथा गिरिम् ॥३६९॥
भाग्यं यस्य महाभागो sवतारेषु महत्सदा ॥३७०॥
योवेगेने दम श्राति वेगवानमि ताशनः ॥३७१॥
अनिरुद्धं शरच्चांद्रै वेंगवानमि ताशनम् ॥४०॥३७१॥
विक्षर मंडल जगराशी । वेगवानमिताशन ग्रासी ॥
विझरः प्रभु शाश्वत । भूति वसे अखंडीत ॥३६३॥
रोहितः प्रभु श्री हरि । मूर्ति धर्मा साठी धरी ॥३६४॥
मार्गः मोक्षाचा दुर्घट । संत संगें पाय वाट ॥३६५॥
हेतुः कारण उपादान । विश्व जगां अधिष्ठान ॥३६६॥
दामोदरः श्रेष्ठ धाम । ज्याचे उदरीं लोकनाम ॥३६७॥
सहः शत्रु पादाक्रांत । करी सर्वदा निश्चित ॥३६८॥
महीधरः सुष्ठु मूर्ति । जडदेहीं ज्ञान स्फूर्ति ॥३६८॥
महाभागः शीलवंत । ज्याचे भाग्यां नसेअंत ॥३७०॥
वेगवानमि ताशनः । करी वेगें जग प्राशन ॥३७१॥
माधव कृपेची पश्यन्ती । स्फुरे अनिरुद्ध स्फूर्ति ॥४०॥३७१॥