॥७९॥ सुवर्णवर्ण नंदागं ॥
सुवर्ण वर्णो निर्दोषः प्रोक्तः सोज्वलवर्णवान् ॥७३७॥
यस्यांगं चारु हेमांगो भवानेव प्रकीर्तितः ॥७३८॥
वराण्यगानिथस्येति वरांग स्त्वं प्रगयिसे ॥७३९॥
चन्दनाल्हादनै रंगै र्भूषित श्चंदनांगदी ॥७४०॥
वीरहा द्वेषरागार्दान् धर्म त्राणाय हंत्यरीन् ॥७४१॥
विचित्रो विषमः प्रोक्तः समो यस्य न विद्यते ॥७४२॥
शून्यव द्गद्यसे शून्यो विशेषा sभाववान्प्रभो ॥७४३॥
गलिता आशिषो यस्या धृताशी स्त्वं प्रकीर्तितः ॥७४४॥
रूपान्न चलनं यस्य स्वयम्भू रचलः स्मृतः ॥७४५॥
वायुरूपेण यस्मात्त्वं गच्छसि स्वात्मना चलः ॥७४६॥
रस वेदा द्रिभिर्वंदे चलं देवं त्रिविक्रमम् ॥७९॥७४६॥
नवनग सुवर्ण वर्ण हरी । चल प्राण तूं चराचरीं ॥
सुवर्णवर्णः साज्वळ । चारु निर्दोष निर्मळ ॥७३७॥
हेमांगः सुचारुगात्र । नित्य पावन पवित्र ॥७३८॥
वरांगः शामसुन्दर । योगी ध्यानीं उभास्थिर ॥७३९॥
चदंनांगदी तूं एक । स्वात्म सुख प्रदायक ॥७४०॥
वीरहा तूं महाबळी । धाली काम क्रोधा तळी ॥७४१॥
विषमः पुरुषोत्तम । होय सदा निरुपम ॥७४२॥
शून्यः शून्यविरहित । नित्य अविशेष स्थित ॥७४३॥
धृताशीः स्वयं शाश्वत । नित्य वासना रहित ॥७४४॥
अचलः सुस्थिर ज्योती । सदा तिष्ठे अंतर्भूती ॥७४५॥
चलः प्रभुमुख्य प्राण । विश्वजगाचे कारण ॥७४६॥
माधव कृपेची वैखरी । स्पष्ट त्रिधिक्रमाकरी ॥७९॥७४६॥